Op billboards lacht de kreet ons toe, het straalt iets positiefs uit, iets van lef zonder agressiviteit.
Wat durft Rotterdam precies? En, als Rotterdam wij-met-z'n-allen is, wat durven wij dan?
Gevoelsmatig weten we het wel. 'It goes without saying', om voor de verandering eens een Engelse uitdrukking te gebruiken.
Maar wat is ‘durven’ eigenlijk? Moet je eerst ergens bang van zijn, om daarna te durven? En als dat zo is, waar zijn we dan bang van geweest?
Volgens Van Dale betekende 'durven' in de grijze oudheid 'nodig hebben', zoals de betekenis van het Duitse 'dürfen' nog steeds is. Bij ons kreeg 'durven' via een taalkundig omweggetje de betekenis van 'de moed hebben', 'wagen'.
In zijn publicatie 'De stad als gevaar? Kanttekeningen bij de sociale kwaliteit van Rotterdam' (maart 2004 - uitg. Verwey-Jonker Instituut, working paper 6) schrijft Dr. Frans Spierings dat er een spanningsveld is tussen eigenheid en verbinding en dat Rotterdam daarbij voor jonge mensen zowel een probleem vormt als een oplossing. Volgens hem heeft Rotterdam –zoals elke grote stad- gevaarlijke trekjes, maar is de stad tegelijkertijd heel aantrekkelijk en spannend. Hij heeft gelijk. Sinds eeuwen heeft de stad een niet te vermijden aantrekkingskracht gehad. Voor ondernemers, voor boefjes en boeven, voor gelukszoekers, voor wetenschappers, voor van alles en nog wat.
De gemeente heeft de energie die in onze stad heerst samengevat in Rotterdam Durft. “....’Rotterdam Durft’ vertelt op een vernieuwende manier over Rotterdammers. Rotterdammers durven! Moed is een menselijke eigenschap en daar komen tal van dingen uit voort. ‘Rotterdam Durft’ is een eerbetoon aan deze mensen en natuurlijk ook aan de stad waar zij zich bevinden of vandaan komen. De stad fungeert als het ware als het podium waar deze stadshelden in opereren.” (www.rotterdamdurft.nl)
‘Rotterdam Durft’ slaat op: lef hebben, openstaan voor nieuwe ideeën en ze dan ook uitvoeren, oog hebben voor problemen en deze oplossen. De dingen bij hun naam noemen, concreet zijn. ‘Rotterdam Durft’ betekent ook openstaan voor andere meningen, kritiek aanhoren en er van leren. Met opgestroopte mouwen, geen harremedijkies.
In de komende weken zal AntenneRotterdam op zoek gaan naar Rotterdammers die Durven. De slogan krijgt een gezicht. Het gezicht zal er steeds anders uitzien: jong, oud, wit, geel, bruin of zwart. Maar het zal toch ook weer steeds het zelfde zijn: een zelfverzekerd, trots gezicht. Trots op zichzelf en op Rotterdam, Rotterdam dat durft.