Op de straat bij Dudok lag een verregend iets in een plas. Er reed een auto overheen, ik stak over. In de verte werd geroepen. "Mevrouw, mevrouw"! Een stuk van me vandaan duwde een oma een kinderkoets. Ze wees naar de plek achter me. "Daar, daar ligt-ie"! "Kan u dat even oppakken?" Het sloeg op dat ding in de plas.

Het bleek een knuffelclowntje te zijn. Ik schudde het een beetje uit. "Als ik zonder dat ding thuis kom vermoordt m'n dochter me. Hij kan zonder die knuffel niet slapen!" De aanstichter tot eventuele moord lag onschuldig in zijn wagentje. Te klein om te praten. Met blauwe poelen van ogen keek hij mij onderzoekend aan. Ik liet het clowntje heen en weer dansen. Twee graaiende handjes en een brede, ontwapenende lach waren m'n deel. Oma pakte het kostbare kleinood aan en zei dat het ding gewassen kon worden. Wat een geluk!

Ik vervolgde m'n weg. Werkte het boodschappenlijstje af en liep door de Hoogstraat terug. Ik keek naar de lucht, zwarte wolken hingen dreigend boven het centrum. Doorlopen! Vlug naar huis! Lekker stom. In de Hoogstraat naar de lucht kijken en hard doorlopen: dat was vragen om ellende. De hele boel was daar opgebroken! Ineens voelde ik me zweven, cake-walken, vreemde passen maken. Het evenwichtsorgaan werkte nog, maar vraag niet hoe. Toen ik mezelf weer onder controle had keek ik voorzichtig om me heen. Had iemand m'n schuiver gezien, stonden de omstanders zich te benatten? Naast me stond een man in een oranje pak, een straatveger. Eerste hulp bij ongelukken? "Had je me bijna kunnen opvegen"! Hij sprak geen Nederlands, snapte er geen barst van. De humor lag vandaag niet op straat.

Okee, dan niet. Ik liet de Hoogstraat voor wat het was. Richting Grotekerkplein. De achterkant van de Laurens was dan wel een bouwput maar het plaveisel was nog redelijk. Links de bouwschutting, rechts een ijzeren hek. En weer zag ik een pluchen beest in een plas. Wat was dit voor bizarre wandeling? Achter dat hek lag een hele verzameling knuffels. Een rood hart van fluweel. Er lag een compleet stilleven achter de kerk. In een hoekje waar nooit iemand kwam. Verzopen in een september-regenbui. Wat was daar gebeurd? Welk verhaal vertelden de knuffels? Stil/Leven..... Een in memoriam?

Thuis kroop ik in droge warme kleren. Het was tijd voor een borrel.