Het eerste concert in Dizzy van het nieuwe seizoen werd afgehandeld door de Auratones.
Het eerste concert in Dizzy van het nieuwe seizoen werd afgehandeld door de Auratones. Al direct valt de strak in het pak zittende (en het was er al zo warm) als boegbeeld overkomende Rolf Delfos op. Hij speelt saxofoon en praat alles aan elkaar. Het publiek is een mengeling van wat er al was, omdat ze er uit eten waren, wat van het terras af naar binnen is gestuurd en wat speciaal gekomen is. Tevens vermoed ik een hoog percentage conservatoriumstudenten.
De muziek is lekker swingend, Zuid-Amerikaans aandoend, afgewisseld met een enkel wat triester doch erg mooi jazznummer. Bij het nummer voor en na de pauze werd een zangeres ingeschakeld. Verder werd het publiek verrast met mooie samenklanken, pompende bassen, een kleine cursus jazzgeschiedenis, zwoel zingende mannelijke kopstemmen en opvallende solo's.
Dit alles werd geluidstechnisch onder controle gehouden door de IJslandse geluidstechnicus, die vrijwel elk dinsdagavondoptreden in Dizzy erbij is. Niet alleen als Rolf Delfos aangeeft wat meer of minder volume te willen staat ze meteen bij de knoppen. Onvermoeibaar gaat ze steeds weer tussen het publiek staan om te horen of het geluid in orde is en desnoods regelt ze bij. Wat een inzet voor haar vak!
Vermaakt ging ik weer naar huis.
