Als het kon, dan had ik het gevoel dat ik had voor en bij Lesley in het begin voor altijd vast gehouden. Celebrations, die avond/nacht bij Mickey thuis, Aken... Na Aken zei ik tegen Lesley: "Eigenlijk zouden we hier moeten stoppen. Dit gevoel wil ik voor altijd houden en ik wil niet dat het slecht afloopt!" Want relaties lopen áltijd slecht af...

Maar we bleven bellen, we bleven afspreken, we bleven ruzie maken en het weer goed maken. Ik leefde in een roes. Een roes van verliefdheid, van hartstocht, van wanhoop en onzekerheid. Er gebeurde zoveel in mijn leven.... Drie maanden geleden was alles nog normaal, woonde ik met Ryan en de poezen in Ons Huis. Waren we bezig met Onze Toekomst. Het is nog maar zo kort geleden, maar het voelt alsof mijn hele wereld in die tijd is omgekeerd en door elkaar geschut. Niks is meer hetzelfde.

En nu, voor het eerst in al die tijd, heb ik het gevoel dat ik een beetje helder kan zien. Wat Lesley en ik hadden was bijzonder, intiem en intens. Maar het was een droom. Maastricht, ver weg van mijn wereld, van mijn realiteit, verliefd in de armen van een seksgod, met een prachtig lichaam, bij wie ik me bijzonder voelde en volledig mezelf kon zijn. Zonder hem had ik het niet gered. Maar uit dromen ontwaak je. Tussen Lesley en mij ging het voorbij. Ik heb nog krampachtig geprobeerd vast te houden aan de herinnering, aan de kracht die ik haalde uit de liefde tussen ons. Ik was er nog niet aan toe hem nu al los te laten. Maar ik heb altijd geweten dat het niet voor altijd was.

De fantasie is over. De zomer komt ten einde, de vakantie is voorbij. Het gewone leven begint weer. Colleges, oppassen, toneel of fotografie... Mijn vriendin Eva komt weer terug uit Ghana. En dan opeens sta je weer met beide benen op de grond. Dan sta je opeens weer in de realiteit. Het echte leven. And you know what... it isn't so bad!

Linda Korner