Waar ik echt gelukkig van word is een goede maaltijd met een goed gesprek. In Frankrijk hebben ze dat volgens mij uitgevonden.
In Frankrijk hebben ze in ieder restaurant een keuze uit een aantal menu’s in verschillende prijsklassen. Binnen het menu kan je dan weer kiezen, ik vind dat helemaal geweldig. Een eenvoudig menu van bijvoorbeeld 12 euro, bestaat uit een salade vooraf, vlees of vis in het midden en dan kaas of dessert toe. Je krijgt er standaard brood en water bij en voor 6 euro nog een liter gekoelde! rode wijn, met zijn tweeen ben je dan voor 35 euro (koffie en fooi) anderhalf uur onder de pannen, lunch of diner.
Het eten is misschien niet eens zo bijzonder, maar het is de ambiance en de manier hoe het in elkaar zit. Eenvoudig en doeltreffend. Bijvoorbeeld de hoofdmaaltijd is een stuk vlees met patat, geen groente, prima, je hebt al een salade gegeten en de patat is lekker. Dan de keus, fromage of dessert. Wat ik kies hangt van het gevoel af wat ik op dat moment heb en of de wijn al op is, van kaas wordt je wakker en een dessert laat je lekker soezen.
Bij een goede maaltijd heb ik daarna een verzadigd en tevreden gevoel, ik voel me gelukkig. Dat heeft niet alleen te maken met het eten, maar ook met het gesprek en dat heeft dan weer te maken met het eten, de bediening en de ambiance. Het is zeker niet zo dat de duurste restaurants de beste zijn. Het is ook zo dat als je ergens heel goed hebt gegeten, dat dat de volgende keer dan ook niet zo hoeft te zijn. Je moet geluk hebben.
Zo heb ik een reeks herinneringen, die gekoppeld zijn aan eten, mensen, plekken, gesprekken en hoe ik het ook wend of keer, de beste en mooiste waren hier in Frankrijk. Het station in Beziers, Valras plage, het Litouwse restaurant voorbij Lunas, etc. In Rotterdam zijn ook wel goede restaurants, maar meestal is er toch iets wat niet helemaal klopt, of het is te veel, te uitsloverig, te duur, te bekakt, te hip, te ik weet het niet, maar perfect is het zelden en dat maak je hier nogal eens mee.