Het citaat van A Kempis komt uit een uitgave van Uitgeverij Ad. Donker.

Ik praat met Willem Donker, eigenaar van de kleinschalige, onafhankelijke uitgeverij. In Rotterdam! In 1938 opgericht door vader Ad, die eigenlijk een zeer succesvol fotograaf was.

Waarom? Omdat hij wel eens iets anders wilde dan alleen fotograferen. En misschien ook wel omdat grootvader boeken had geschreven. Zo’n 20 boeken over religie, politiek en maatschappij. Niet dat Ad uitgeven een vak vond, hij zag het als een afwijking.

Willem is het daar wel mee eens. Het is een prettige afwijking. In 1980 nam hij de uitgeverij van zijn vader over. Zijn fonds omvat zo’n 150 titels. Juweeltjes van boeken over heel uiteenlopende onderwerpen. Literatuur en klassiekers, kunst, architectuur. Opvoeding en psychologie, kinderboeken. Koken en wijn. Bijzondere titels die om een select publiek van fijnproevers lijken te vragen.

Hoe hij aan zijn uitgaven komt?

Regelmatig vallen er enveloppen met lijvige manuscripten in de brievenbus. Alsof er in Nederland meer schrijvers dan lezers zijn! Veel nieuwe ontdekkingen leveren die enveloppen niet op. Inspiratie doet Willem bijvoorbeeld op op de Frankfurter Buchmesse. Dan is hij op jacht. Dan ruist het uitgeversbloed!

Dat maakt het vak zo leuk. Het zoeken naar de klik met een manuscript, daarna de redactie, de productie. En dan het volgen.... wat gaat de boreling doen? Zal het publiek onze nieuwste aanwinst verwelkomen? Hij werkt nauw samen met Joyce Bunt, zijn adjunct, zijn spin-in-het-web.

Of schrijvers en dichters moeilijke mensen zijn? Ach, vooral debutanten willen wel eens lastig zijn. Het is soms moeilijk te accepteren dat hun pennevrucht bewerking behoeft. Dan moet er wel eens een rood pennetje van de redacteur aan te pas komen. Wederzijds vertrouwen is in deze fase heel belangrijk. Anders komt het niet tot een boek.

Voor najaar 2005 staan 12 nieuwe uitgaven gepland. In de brochure voor boekverkopers schrijft Willem in een voorwoord dat hij zich maar een eenvoudige boerenlul voelt, als hij poehaverhalen leest over nieuwkomers die beweren grote spelers op de Nederlandse boekenmarkt te zijn. ‘Laat ons nu maar hier zitten, ver weg van de grachtengordel, en gewoon ouderwets boeken uitgeven. .... De verwachtingen van al deze titels zijn hóóggespannen en met uw hulp gaan we een mooi jaar tegemoet.’ Info staat op de site, www.uitgeverijdonker.nl .

De uitgave van ‘Over de erkenning van eigen vergankelijkheid’ is alweer een tijdje geleden. Willem, de man die met het zoeken van woorden zijn brood verdient, wil nog minstens één daad goed volbrengen. Hiervoor is de ‘Stichting ter Bevordering van de volledige uitgaven van Desiderius Erasmus’ opgericht. Want om een moderne uitgave van Erasmus' gehele correspondentie in 22 delen te realiseren is geld nodig, veel geld. Twee delen zijn er inmiddels gedrukt, deel 3 is in de maak. Hij die eigenlijk Gerrit Gerritszoon heette, hij die in 1506 uit volle overtuiging koos voor de naam Desiderius Erasmus Roterodamus en door onze stad liefdevol wordt geclaimd, verdient veel meer dan een paar vertalingen van ‘Lof der Zotheid’ en een uitgave van zijn ‘Lof der Geneeskunst’.

Vooral omdat hij in duizenden brieven een prachtig beeld schetste van zichzelf en de tijd waarin hij leefde. Een tijd die helemaal niet zo anders was dan tegenwoordig. Ook toen visiteerde de douane in Engeland vermeende smokkelaars. Ook toen werd er genetwerkt. Ook toen werd er geroddeld op een Story-achtige manier. Door die grote humanist, in brieven aan zijn vrienden. Heerlijk om te lezen! Willem en de zijnen doen er alles aan om ons hiervan in de toekomst te laten meegenieten. Gefaseerd wordt een serieel kroonjuweel aan het fonds van uitgeverij Ad.Donker toegevoegd.

Hij is er terecht trots op. Willem Donker, onze eigen innemende uitgever.