Ruimtelijke ordening

Daarnet las ik een artikel in de Volkskrant over het verband tussen de testosteronspiegel en het lezen van plattegronden. Het is al jaren een bekend gegeven volgens wetenschappers: mannen kunnen nu eenmaal beter met schematische voorstellingen van de werkelijkheid overweg. Ben ik dan een halve man vraag ik me af…

Laatst arriveerde ik op Houten CS, zwetend in dertig graden benauwdigheid. Shit! Aan de late kant voor een gesprek bij een bekende uitgever alhier! Opties zoals een fiets huren (alles was op), een taxi nemen (niet voorradig) of in een bus springen (zelfde liedje) waren geen van allen handig. Helemaal nergens was een info-bord te bekennen. Nog een kwartier en dan moest ik in alle rust en opgedroogd plaatsnemen aan de onderhandelingstafel. Maar waar moest ik die tafel gaan zoeken in Godsnaam? Geen slimme zet van me. Wat nu?

Kijk daar nou! Een uitzendbureau! Lekker leeg, met een paar hoogopgeleide dienstbare dames die een dagtaak hebben aan het detacheren van mensen in de omgeving……succes gegarandeerd. Toch? Het meisje achter de balie lachte allerliefst en was inderdaad erg dienstbaar. "Oh, je moet naar Het Spoor? Ehhhhh, dat moet ik eerst even op de kaart opzoeken hoor! Ehh….F7….ehhhhh…." Ik bedacht dat dat het grootste industrieterrein en kantorencomplex in Houten moest zijn. Kon ze niet gewoon even de richting aanwijzen? Ik pakte mijn eigen uitgeprinte webplattegrond erbij, maar die was niet gedetailleerd genoeg. Het meisje raakte helemaal van slag. "Waar zitten we nu eigenlijk? Dat moet ik eerst opzoeken! Ik snap er niks van! Weet je wat? Ik ga de kaart even omdraaien, dan weet ik het wel!" Ik probeerde rustig te blijven, maar raakte zelf ook van kwartslag. Nee, nee, kreunde ik inwendig, niet doen, ik draai het in gedachten wel om (volgens de Volkskrant heet dit mentale rotatie, berucht door legio IQ-tests)! Na 5 minuten stond ik knarsentandend buiten, nog niks wijzer. Ik bedankte haar wel. Ze was hartstikke aardig. En wat kon zij er aan doen dat ik te laat was, en ook geen plattegronden ondersteboven kon lezen? En wat kon zij eraan doen dat haar testosteronspiegel niet zo hoog was?

Teruggerend naar de fietsenverhuur. Die man had het binnen één minuut uitgelegd. Waarom was het nou weer een man? Ik hou juist van clichés die niet blijken te kloppen! Grinnikend begon ik te rennen. Binnen tien minuten racete ik de goede kant op.

Bah, wat was ik om klokslag vier uur klef toen ik de koele receptie binnen kwam rennen. De receptionistes schaamden zich dood dat ik vervolgens een half uur moest wachten, maar ik vond het allang best. Intussen kon ik opdrogen onder het genot van een heerlijk kopje koffie, intussen mijn strategie doornemend voor het gesprek. Het is niks geworden met die opdracht, maar na vandaag weet ik dat mijn testosterongehalte aan de hoge kant is, voor een vrouw dan. Mijn ringvinger is namelijk verhoudingsgewijs langer dan gemiddeld. Dat scheelt me weer een kwartier in het ruimtelijk ordenen!