Iedere dag spookt het door me hoofd, de vraag of ik wel helemaal normaal ben leef ik mijn "studentenleventje" wel zoals dat hoort.
Oke ik ga graag uit, en oke ik drink wel eens een drankje met vriendinnen en ja ik kom ook wel eens vroeg in de ochtend thuis.. maar ik gebruik geen drugs, geen partydrug geen coke geen pep en ik blow eigenlijk ook niet.
Ik noem mijzelf regelmatig heilig, ik doe namelijk niet wat de meeste mensen om mij heen ,ofwel ieder weekend ofwel vaker dan dat, doen en datgeen betreft: het gebruik van drugs.

Het begint heel simpel, je komt uit een dorp bent 17 jaar en denkt dat drugs alleen maar gebruikt word in de grote steden, vooral in Rotterdam zal het wel de spuigaten uitlopen, denk je.
Naief als je bent denk je dat het in jou buurt niet zal plaatsvinden, dat je niemand kent (of zal gaan kennen) die drugs gebruikt, een soort "ver-van-je-bed-show".

Op een middag zit je in het park, een vriend stelt voor een blow te draaien, bah wat stinkt dat spul maarja iedereen doet het dus waarom zou jij achterblijven en geen haaltje nemen van die sigaret.
Goh het geeft wel een prettig gevoel, maar merkend dat het op jou toch een ander effect heeft dan op andere besluit je het niet meer te doen.

Op een avond loop je in een kroeg en ontmoet je een meisje, je vind de persoon in kwestie wel aardig en trekt steeds vaker met diegene op, je gaat een keertje mee naar haar vrienden, en daar ontdek je dat drugs niet zo ver van je bed is als wat je al die tijd hebt gedacht.
Het begint met het zien van iemand die XTC gebruikt heeft.
Jje stelt jezelf vragen: waarom gebruiken? wat gebeurd er in het hoofd? is het echt zo geweldig als zij beweren?
Oke, je leest wat boekjes over xtc en hebt het idee dat als je het maar sporadisch gebruikt er toch niks aan de hand kan zijn, voor je het weet is xtc in je hoofd net zo toegestaan als blowen, en reken je alleen "het hardere spul" tot drugs.

Op een avond zit je bij iemand thuis, er word een spiegeltje voor je neergelegd en je ziet een aantal bekende wit poeder in hun neus snuiven.
Oke, denk je, dit is dus cocaïne... wederom vraag jij je af, waarom gebruiken die mensen? is het net zo geweldig als dat ze zeggen?
Je leest een aantal boekjes, en concludeert dat dit toch echt anders is dan XTC, het is gevaarlijker het is verslavend, maar naief als je bent denk je nog steeds dat je toch nooit met "echte" drugsgebruikers zult mengen!
Voor je het weet is Coke misschien "iets" erger dan XTC, maar zolang je het maar sporadisch doet, is er niks aan de hand!

Op dat moment meng jij je dus al onder de drugsgebruikers, zo rol je vanzelf in het wereldje, je ziet opeens dat het dus heel naief was om te denken dat het alleen in grote steden voorkomt, dat het naief was om te denken dat jij toch nooit vrienden zal krijgen die gebruiken, en die grote mond over "drugsgebruikers" hou je nu ook wel dicht.
In je hoofd is het "anders" je kent deze mensen toch, oke ze gebruiken drugs, maar maakt dat ze minder mijn vrienden? maakt dat, dat ik ze niet vertrouwen kan?

Als je besluit zelf niet mee te doen aan harddrugs kan ik meepraten, ik heb genoeg kennissen in mijn omgeving die zich aan het "hardere spul" wagen, en ik ben voor me gevoel een van de weinige die zich enorm fascineert in drugs, maar er zelf geen behoefte aan heeft.
Mensen zijn zo naief, geloven mensen nu werkelijk dat drugs nooit gevaarlijk kan zijn, en dat zij "anders" zijn dan al die andere drugsgebruikers?
Hoe vaak hoor je niet zeggen: "dit is anders, ik ken me grenzen wél, junks niet", maar maakt dat het per definitie goed?
Wat is het toch dat jongeren van tegenwoordig zo trekt in het gebruik ervan, of misschien een betere vraag: hoe komt het dat een meisje als ik helemaal geen behoefte voelt?

Het gaat verder met drugs dan dat je op televisie hoort en ziet, het geen wat het meest besproken word is "the party drugs" en daarmee bedoelen ze voornamelijk XTC, maar waar is de Cocaïne, GHB, Crack en andere zooi die meer jongeren dan je denkt, naar binnen werken?
En waarom zie ik er zo weinig over op tv, waarom word het voor mijn gevoel steeds massaler kwa gebruik?
En waarom daalt de gemiddelde leeftijd van het gebruik van harddrugs?
Waarom is er voor mijn gevoel niemand die een halt toeroept, en daar bedoel ik niet mee dat het permanent ernstig strafbaar moet zijn, maar waarom word dit probleem niet groter in de media besproken?
Waarom heb ik het idee dat ik alleen "anti-drugs" ben, en waarom heb ik het idee dat vechten machteloos is, sterker nog, waarom heb ik het idee dat het "normaal" gevonden word?

Is het normaal... en....ben ik dan abnormaal.......?

((onder voorbehoud van bekende: niet iedereen met wie ik omga gebruikt drugs... dus niet meteen wijzen .. eerst nadenken))