De Kunsthal in Rotterdam presenteert vol trots zijn huidige tentoonstelling; Willem de Kooning, schilderijen en tekeningen. Een echte Rotterdamse kunstenaar, eindelijk te zien in zijn geboortestad.
De Kooning; De trots van Rotterdam
Door Carlijn Visser en Barbara Goossen
De Kunsthal in Rotterdam presenteert vol trots zijn huidige tentoonstelling; Willem de Kooning, schilderijen en tekeningen. Een echte Rotterdamse kunstenaar, eindelijk te zien in zijn geboortestad. Toch zitten er in deze groots opgezette tentoonstelling enkele tegenvallers.
Na een plechtige opening door de koningin is de expositie van Rotterdam open voor het publiek. In een gedeelte van het indrukwekkende gebouw De Kunsthal is een totaal overzicht te zien van de werken van Willem de Kooning. De tentoonstelling bevat voorbeelden uit verschillende perioden van De Kooning: van de vroege zwart-wit schilderijen tot zijn bekende abstracte werken waar de vrouw meestal het onderwerp was. Ruim 50 werken van de kunstenaar zijn tentoongesteld in een grote zaal met veel daglicht. De werken springen van de muur af, mede door hun grote omvang, maar vooral door het gebruik van felle keuren. Het komt erg imposant over, zeker wanneer je nog niet bekend bent met het werk van De Kooning.
Hoewel het wordt aangekondigd als een totaal overzicht van zijn werk, is er niet vast gehouden aan een chronologische volgorde. Het geeft een rommelige indruk; het is nu moeilijk in te zien wanneer hij in welke periode zat, zoals vaak is vast te stellen bij kunstenaars. Wellicht heeft de Kunsthal op deze manier getracht de expositie spannender en aantrekkelijker te maken door te verbloemen dat er maar weinig stukken aanwezig zijn uit de meest succesvolle dagen van De Kooning. Zelfs in de brochure worden bekende topwerken als Excavation en Woman One meerdere malen genoemd, maar ontbreken vervolgens op de tentoonstelling.
De Kooning vertrok in 1926 als verstekeling naar New York en niemand in de Nederlandse kunststroming was hier rouwig om. Zijn visie op schilderen en kunst werd niet geaccepteerd door de Nederlandse kunstcritici. Na een moeilijke start heeft hij daar een carrière opgebouwd als gerespecteerd kunstenaar. De Kooning is tot aan zijn dood in New York gebleven. Hij heeft in zijn tijd in Amerika de basis voor moderne kunst gelegd. Andy Warhol en Sue Williams behoren net als de Kooning tot deze stroming en zijn ook te zien in de kunsthal. Er is een grote ruimte gereserveerd voor de navolgers van De Kooning. Het is namelijk opvallend te zien hoe groot de invloed was van De Kooning op andere toonaangevende kunstenaars. Naast Andy Warhol is er ook werk te zien van de Nederlander Robert Zandvliet. Het nadeel van het combineren van andere kunstenaars met De Kooning, is dat er moeilijk te zien is van wie het werk is. Een aparte ruimte voor de werken die geïnspireerd op die van De Kooning was misschien overzichtelijker.
Sinds De Kooning internationale faam heeft verkregen, is Rotterdam trots op haar kunstnaar. De academie waar hij zijn kunstopleiding heeft gevolgd is naar hem vernoemd en ook de kunsthal loopt over van trots. Willem de Kooning (1904-1997), één van de grootste kunstenaars van de twintigste eeuw, keert terug naar zijn geboortestad: Rotterdam. De Kooning is misschien niet voor niets uit Rotterdam weggegaan en er nooit meer naar terug gekeerd, maar dit lijkt Rotterdam voor het gemak te zijn vergeten.
