Een grote drukte hadden ze verwacht. Uiteindelijk stonden er bijna 700 duizend mensen aan de kade om te aanschouwen hoe de kleine vliegtuigjes op onnavolgbare wijze onder de Erasmusbrug door vlogen.
De Red Bull Air Race in Rotterdam
Een grote drukte hadden ze verwacht, 150 tot 300 duizend man zou op deze formule 1 in de lucht af moeten komen. Uiteindelijk stonden er op zondagmiddag bijna 700 duizend mensen uit heel het land aan de kade om te aanschouwen hoe de kleine vliegtuigjes op onnavolgbare wijze onder de Erasmusbrug door vlogen.
Rond drie uur vloog het eerste vliegtuig met grote snelheid onder de brug door, dit was gelijk het beginpunt van het parcours. Daarna moest het vliegtuigje snel een draai van 180 graden maken om niet tegen de luchtpilaar aan te vliegen.
Nederland is ook vertegenwoordigd. Maar zijn prestatie is niet noemenswaardig. Hij speelde geen rol van betekenis. Maar dat is helemaal niet erg want als ik deze ‘race’ bekijk lijkt het allemaal toch in scène gezet. Het is een mooi spektakel maar een race…nee zeker niet.
Als ik om me heen kijk zie ik iedereen met gespannen gezichten naar de maas turen. Ik denk dat de maas nog nooit met zoveel ogen tegelijk bekeken is. Op de achtergrond hoor ik Jack van Gelder verslag doen, “Zoveel mensen zijn bijeengekomen, het lijkt wel alsof we al wereldkampioen zijn.”, zegt hij met passie. Bij mezelf denk ik, “Jack kom op, één keer even geen voetbal.” Het feit dat al deze gedachten door mijn hoofd spoken tijdens het hoogtepunt van de middag geeft nogmaals aan dat deze race geen race is maar gewoon vermaak. Vermaak zoals we nog veel vermaakt zullen worden deze zomer in Rotterdam.
Dat is volgens mij wel welkom in Nederland. Al de ellende van de afgelopen jaren. Denk maar van de moord op Theo van Gogh, Pim Fortuyn en alle bedreigingen aan adressen van bekende Nederlanders. Iedereen moet is even een stapje terug doen en even gaan nadenken waar we mee bezig zijn de afgelopen tijd. Voel je vrij, net als in zo’n vliegtuigje. Durf te leven, maar heb respect voor de dingen die op je af komen, net zoals die obstakels op de Maas. Hou er rekening mee, dan gaat het goed!
Die piloten die volgens mij alleen maar levensmoe zijn, maar dat terzijde, halen wel het onderste uit de kan en laten zich geen strobreed in de weg leggen. Mensen denken over het algemeen dat ze zo belemmerd worden, maar dat komt alleen maar omdat zichzelf zovaak hebben verteld dat het zo is. Okay, er is genoeg overheidsbemoeienis, maar we leven in een vrij land waar veel mogelijk is. Het zou zo leuk als er eens iemand opstaat in de politiek die de boel wil lijmen, in plaats van kapotslaan.
Als zo’n piloot een fout maakt is hij dood, gelukkig is dat in maatschappij niet zo. In de maatschappij kunnen we elkaar helpen en mogen we ook fouten maken, anders komt de maatschappij niet van de grond. Want de maatschappij die we nu hebben, heeft teveel weg van Onur Air. Daarbij doel ik niet op de verscheidenheid van nationaliteiten in Nederland, maar op een falende luchtvaartmaatschappij die maar niet wil inzien dat ze fouten maken. Die piloten in die kleine vliegtuigjes hebben dat vroeger wel gedaan en kijk eens wat het hun heeft opgeleverd.
Melvin Tas en Joost Looien