Ik ben gebleven bij 14.30 uur, het moment dat we de ouders bellen om het goede nieuws te vertellen. Ik kleed me om en ondertussen spuugt de printer nog een stapel WANDSCHAPPENidiologiëen uit. Ik pak de laptop in en om 15.00 uur fiets ik in de stralende zon naar het WTC. Hieke treft de laatste voorbereidingen voor de Iepenshoot.
Ik installeer de computer en test de website. "Nog tien minuten, dan moet iedereen de ruimte verlaten". Nic wandelt binnen en met een goed gevoel begeven we ons naar buiten in afwachting van de officiële opening. John Buisman test de megafoon, Iepenbedienden delen canonnen uit. "We gaan schieten bij nul, dus niet bij één!" En jawel, maar liefst vier keer gaat er al een af. "Met de rug tegen de muur en een nekschot, ja we moeten streng zijn" is Johns reactie hierop. !0, 9, 8,....1,0, een serie knallen jaagt een enorme regen Iepencenten over de menigte. We zitten onder het stof, het is een prachtig gezicht.
Binnen verzamelt iedereen zich voor de ingang van de Rotterdam Hal.
Champagne wordt uitgedeeld, ik sla het toch maar af. Ruud nodigt ons binnen in een donkere GOUDKOORTS, slechts dwalend blacklight maakt enige oriëntatie mogelijk. Het centrale podium is de plek voor het echte startschot. "Welkom op GOUDKOORTS". Carolien begroet Hulman, bedankt door Ruud, die de beurs voor open verklaart. Ik mis een gong en onrustig zwaaiende mannen in gestreepte en geblokte felgekleurde colberts. Er had een modeshow moeten zijn van al die schreeuwerige beurscolberts. Dat verdwijnt, vanwege de digitalisering. Ik ga het gewoon als projectvoorstel indienen bij de WTC Club.

We ontsteken onze verlichting en we nestelen ons in de stand. Het voelt goed en het blijkt niet minder goed over te komen. Tot 19.00 uur zijn we voortdurend in gesprek en moeten we vele malen opnieuw vertellen over ons werk. Wat ik zelf niet heb geloofd gebeurt gewoon wel. Tijdens een gesprek met twee dames en een heer krijgen we de concrete vraag of we iets voor zijn bedrijf en het pand waarin dit is gehuisvest zouden kunnen beteken. We praten verder en binnen vijf minuten is duidelijk dat er een echte match is ontstaan. We wisselen kaartjes uit en we maken een afspraak voor week 26. De eerste opdracht ligt op de plank. In datzelfde half uur raakt Nic in gesprek met een grote woningbouwvereniging, die onder de indruk is van onze werkwijze in het ziekenhuis en daarin de aanleiding ziet om morgen een vervolggesprek te willen over een concreet wooncomplex. En als derde komt er een mevrouw die enthousiast vertelt over haar vriendin die in een ziekenhuis werkt en zeer geïnteresseerd zal zijn in ons werk. Morgen komt ze terug met haar.

Gelukkig heb ik ook af en toe tijd om rond te lopen en te praten met andere deelnemers, HipHopHuis, Wouterenik en de cultuurscouts. Het is heerlijk om te kunnen genieten van een optreden. De programmering is prettig afwisselend en niet te vol, waardoor er ook nog gewone gesprekken kunnen plaatsvinden. Als we morgen net zoveel succes hebben zijn we volgeboekt voor de komende twee jaar. Ik denk dat dit zo ongeveer de bedoeling van GOUDKOORTS is geweest. Ik ben zeer aangenaam verrast dat het ook nog blijkt te werken. Met dank aan Ruud, Geert en André !

groet ivo

Array
(
)