j | f | m | a | m | j | j | a | s | o | n | d |
1 | 6 | 10 | 14 | 19 | 23 | 27 | 32 | 36 | 40 | 45 | 49 |
2 | 7 | 11 | 15 | 20 | 24 | 28 | 33 | 37 | 41 | 46 | 50 |
3 | 8 | 12 | 16 | 21 | 25 | 29 | 34 | 38 | 42 | 47 | 51 |
4 | 9 | 13 | 17 | 22 | 26 | 30 | 35 | 39 | 43 | 48 | 52 |
5 | 18 | 31 | 44 |
Dan zou je denken dat ik na mijn Havo kies voor een opleiding die me stabiliteit en financiële onafhankelijkheid kan gaan bieden. Maar nee, ik kies voor het 'artiestenbestaantje' en volg mijn hart.
Ik wist het al toen ik jong was. Ik wilde later 'beroemd' worden. Ondertussen heb ik dat een beetje bijgesteld en nu wil ik nog slechts mijn geld gaan verdienen in het vak. Mijn grootste liefde is musical. Niet voor niets koos ik er na mijn Havo voor om een jaar lang keihard te werken aan mijn dans, toneel en zangcapaciteiten om vervolgens het jaar daarop nog eens te proberen auditie te doen voor muziektheaterscholen.
Vorig jaar, toen ik nog volop in de schoolbanken voor mijn diploma aan het knokken was, probeerde ik het ook al. Overal waar ik kwam werd ik afgewezen en ik ging sterk aan mezelf twijfelen. Er werd bijna overal gezegd dat ik er nog niet klaar voor was en dat ik een jaar later nog maar eens terug moest komen. Toen merkte ik voor het eerst hoe hard het wereldje is en hoe moeilijk het is om er tussen te komen. Ik kreeg keiharde kritieken te verwerken, maar besloot uiteindelijk toch nog een jaartje door te gaan. Ik nam allerlei lessen, omdat ik in de toekomst op zijn minst wilde kunnen zeggen: 'Ik heb geprobeerd om mijn dromen werkelijkheid te maken'.
Nu een jaar vol met lessen en opnieuw audities later ben ik aangenomen op de vooropleiding muziektheater in Alkmaar. Dat was eerst drie dagen in de week, maar ze hebben het teruggebracht naar 1 dag. Na veel wikken en wegen heb ik besloten om er voor te gaan. Ook al betekent dat dat ik volgend jaar weer de onzekerheid heb om afgewezen te kunnen worden en dan?
Maar wanneer heb je wel zekerheid in je leven. Niets biedt echt zekerheid, omdat je nooit weet wat er in je leven zal gebeuren en wie of wat er op je pad komt. Het kan ook gebeuren dat ik wel wordt aangenomen en dat ik er na 2 jaar alsnog uitvlieg. Of dat ik na 4 jaar opleiding geen werk kan vinden, omdat musical spontaan helemaal uit de tijd is. Even heb ik nog getwijfeld om de Pabo te gaan doen. Want kinderen zijn leuk en ook in dat vak moet je creatief zijn. Zeker nadat ik in Rotterdam weer keiharde kritiek kreeg leek dit een makkelijke en veilige optie. Ik zou te graag hebben gewild en te veel bevestiging hebben gevraagd. Daardoor hebben ze niet gezien wat ík als persoon te vertellen had en wat een lied of toneeltekst nou eigenlijk met mij deed. Met de instelling dat ik eigenlijk al helemaal niet meer wilde ging ik naar Alkmaar toe. Ik besloot er vooral van te genieten. Wilden ze me niet, nou dan niet. Dan werd de keuze voor mij alleen maar makkelijker gemaakt. Juist op dat moment werd ik wel aangenomen. Ik denk omdat ik toen ineens wel mezelf was en liet zien wat dat dan is. Zelfs toen heb ik nog getwijfeld. Het was maar een vooropleiding. Alleen maar meer kans dus om alsnog teleurgesteld te worden. Even bleef de Pabo door mijn hoofd spoken. Of misschien nog wel héél iets anders.
Maar wordt ik daar echt gelukkig van? Als ik kies voor de makkelijke weg en dus vooral geen risico meer neem om teleurgesteld te worden. Ik weet zeker dat ik daar dan later spijt van krijg. Al maakt deze keuze me nog zo onzeker en weet ik hierdoor niet zeker of ik over 4 jaar wel een stabiel inkomen heb. Ook in het onderwijs kan er spontaan geen werk meer zijn en bovendien de Pabo kan altijd nog! Nu is het het moment om vooral mijn dromen nog even trouw na te blijven jagen.
Lin | 14 juni 2005Je hebt helemaal gelijk, ga er lekker voor! Je bent nog hartstikke jong en ik geloof ook zeker dat je altijd je dromen na moet jagen en je gevoel met volgen. Niets is zeker en nothing lasts forever. Geniet ervan zo lang als het duurt! |
Jacky | 14 juni 2005Juist het feit dat je leert om te gaan met alle keiharde kritiek die je krijgt, moet voldoende stimulans blijven om door te gaan..om het tegendeel te bewijzen...en de eerste stap daarvan is gelukt, zo zie je maar. En moet je perse een goed inkomen hebben om een stabiel leven te leiden? Mijn idee is vooral het naar je zin te hebben op je werk of dat wat je doet...you only live once. En inderdaad PABO kan altijd nog, al ben je 50 jaar. En dat daar dan misschien geen werk in te vinden is..so be it! Dat heb je bij elke baan/opleiding. Dan gaan we toch lekker samen PABO doen...heb ik ook altijd nog willen doen..wanneer de tijd rijp is. |
Gabriëlla | 14 juni 2005Thx voor jullie lieve reacties. Leuk idee om ooit nog eens samen de Pabo te gaan doen. Die houd ik in gedachten. Leuk dat ik je voor een nieuwe column insprireer. Das echt een groot compliment!! |
Rini | 14 juni 2005Ik heb eigenlijk nooit een stabiel inkomen gehad en ben al 44 jaar. Ik was ooit arts en nu kunstenaar/producer. Niet iedereen is hetzelfde, sommige mensen hebben geen talent voor een avontuurlijk leven, maar als je er nu niet voor gaat, zal je het nooit weten en heb je de rest van je leven spijt. Ikzelf heb nooit spijt gehad van mijn keuzes, dat is mij heel wat WAARD ! |
ellen | 25 mei 2006hoooi |