De meeste omstanders waren het met hem eens.Die airshows waren levensgevaarlijk. Vooral voor de toeschouwers. Dat die gekken hun eigen leven nou wilden riskeren, dat moesten zij weten. Maar stunten deden ze maar boven een andere rivier, niet de onze!

Anderen vreesden dat het vliegtuiggeronk oorlogstrauma’s naar boven zou halen bij stadsgenoten die het bombardement nog hadden meegemaakt. Dat mochten we onze oudjes toch niet aandoen?

Het zou allemaal zo’n vaart wel niet lopen. Oppie had het zelf op de televisie plechtig verklaard. Dat het...uh.... spectaculair .... uh.... amusement was en dat .... uh ... alle voorzorgsmaatregelen waren getroffen om het ....uh... evenement veilig te laten verlopen.

Toch liet de hartekreet van de visboer me niet los. Kon je nou wel veilig onder de brug doorvliegen en daarna een looping maken? Ik besloot het zelf uit te proberen, met behulp van Vriend. Ik wilde desnoods mijn leven opofferen om hiermee de levens van honderdduizenden te kunnen redden. Het kostte me weinig moeite Vriend over te halen. Hij is om de dooiedood niet bang en altijd in voor een stuntje. We besloten tijdens de generale repetitie toe te slaan, als een streaker tijdens de finale van Wimbledon.

Op de afgesproken tijd landde hij met zijn Ultralight op het dak van mijn flat. De penthousebewoners hadden de stad inmiddels op voorspraak van de visboer verlaten. De Red Bullers waren al in de lucht. Voorzichtig vlogen we van kerktoren naar wolkenkrabber naar Willemswerf. Niemand had ons in de gaten. We knepen elkaar 3x hard in het bovenbeen als een toi-toi-toi en toen ‘ging es los’! We stortten ons in de race! In een flits trok Vriend zijn kist omhoog, hij maakte een grote draai boven de Brienenoord en daarna gierden we in duizelingwekkende vaart onder de Erasmusbrug door. In een split second schoten we recht omhoog en daarna wervelden we in een spiraal naar beneden. Alles flubberde aan mij. Bij Vriend gutste het zweet langs zijn gezicht. Maar: we flikten het!!!!!

Nog voor de organisatie door had wat er nou precies was gebeurd stonden wij weer veilig en wel op het dak van mijn flat. Lief rukte een fles champagne voor ons open. De generale repetitie was nog in volle gang. Het was een prachtig gezicht.

De echte race zou nog mooier worden. Natuurlijk gingen we kijken. Vriend, Lief en ik. Rotterdam had er weer een mooi evenement bij. En wij hadden het gecheckt: wat ze wilden, dat kon! De touwen zouden het houwen.

De Erasmusbrug, onze Zwaan, is volwassen geworden. Vandaag zal ze door 8 Red Bull Air Racers worden genomen. Het wordt een heerlijke dag.