Steeds 't zelfde verhaal, dezelfde angsten die je aangeluld worden, zelfde politieke propaganda, hetzelfde terugkerend politiek thema nu ook weer bij dat Europa gezeik.

Terrorisme. *zucht*

Uit egoïsme overweeg ik dus de politiek in te gaan.. om op de kaart te zetten wat ik echt belangrijk vind, waar ik nou bang voor ben.

Wat mijn zwakke plek is, wat ik vind waar wij het dagelijks over zouden moeten hebben, waarvan ik vind dat het hoog op de politieke agenda zou moeten staan en daarmee bedoel ik niet dat fotootje in de persoonlijke agenda in het achterkamertje van een minister.

Ik zou over mijn hand strijken en de moslims even ontzien... even een paar dagen vrij geven.

Ik ben namelijk helemaal niet bang voor terorrisme en maak me ook niet zorgen over mijn veiligheid, bij mij gaat er namelijk WEL een belletje gaan rinkelen als ik een marokkaan in Djeleba op een fiets zie... zelfde als een NON op een skateboard.. sommige dingen vallen je toch op in het straatbeeld heh.. wel scherp blijven mensen.

Nee.

Fuck terorrisme !... 

Pedofilie, pedosexuelen en kindermishandeling tot de dood er op volgt... laten we het veiliger maken voor onze kinderen. Laat de overheid zich daar es als een ongemuilkorfde pitbull in vastbijten.

Ik ben als de dood dat er iets met mijn kind gebeurd, of een ander zijn kind voor mijn part.

Kinderporno op computers van heren wetshandhavers, politici die zich aftrekken op foto's van kleine jongetjes en onderbroekjes van NIjntje.

Constant word ons de dreiging van terrorisme als we Nee stemmen, of angst voor een superstaat gekweekt terwijl mijn angst veel dichterbij zit.

Ik weet namelijk nog hoe het was om kind te zijn... een geweldige jeugd vol met gevaren die ik toen niet zag.

Een kinderlokker heette het toen nog.. internet bestond nog niet.Een kinderlokker was in mijn optiek een naakte man op een fiets die je een snoepje wilde geven.

Of zo een man met een lange regenjas die met zijn ballen speeld e terwijl hij stond te kijken hoe jij aan 't schommelen was.

Nu weet ik dat je als kind overgeleverd ben aan een ieder die met je kan doen wat hij wil en wanneer hij wil... een pop in het poppenhuisje van de 'grote' mensen.

Mamma... pappa, je oom, meester Klaas,  buurman en zijn pedofiele vrouw, maar ook meneer de officier van justitie en niet meer alleeen de ijscoman.

Savannah... 3 jaar... een washandje in d'r strot geduwd, gestikt in d'r tranen en een gesmoorde schreeuw.. in stukken gehakt en in een kofferbak gepleurd door mommy dearest en d'r vriendje die ze waarschijnlijk pappa of oompje moest noemen.

Nee... Een kind is niet veilig in de wereld van volwassenen.