Jullie kennen het vast wel. Er moet iets gebeuren waar je geen zin in hebt. Dus stel je het uit. Echter daarmee breng je jezelf alleen maar meer in de problemen, want eens moet het toch gebeuren wil je verder kunnen...
Angezien ik volgend jaar een vooropleiding Musical ga volgen op het conservatorium in Alkmaar besloot ik om mijn repertoire uit te breiden. Ik haalde bergen bladmuziek van de bieb naar mijn huis met de bedoeling er zo snel mogelijk uit te kopieëren en de boeken weer terug te brengen. 2 maanden en heel veel excuses later lagen de boeken er nog... Vanochtend werd ik wakker en dacht, dit kan zo niet langer. Ik stapte op mijn fiets en ging richting de Konmar om kopies te maken en daarna de boeken (met boetes) terug te brengen. Dit was nog een hele opgave, 20 minuten fietsen als het bloedverziekend heet is, doe het me maar eens na! Drijfnat en helemaal kapot bereikte ik de Konmar. Helaas drukte ik steeds per ongeluk op het maken van een kleurkopie i.p.v. een zwart/wit kopie en ik was verrassend snel door mijn geld heen. Angekomen bij de klantenservice begon ik te verkondigen dat er iets mis was met het kopieëerapparaat. Toen het uiteindelijk aan mij lag te liggen werd ik knalrood. Sorry... Dat was blijkbaar zo vertederend dat ik gratis heb mogen kopiëren. Op een gegeven moment had zich een hele horde Konmarmedewerkers om het kopiëerapparaat verzameld vanwege een sterke interesse in de bladmuziekboeken. Het bleken grote musicalfans te zijn. Net toen ik dacht dat het niet gekker kon worden, er was mij al een hele lading illegale musicaldvd's aangeboden, pakte 1 van de medewerkers een boek en begon er heel hard uit te zingen. Natuurlijk kon ik niet achterblijven, zeker niet nu ik verteld had over het conservatorium waar ik heen zou gaan, dus ik moest ook een stukje zingen. Jullie zullen het misschien laf vinden, maar midden in een winkelcentrum voluit gaan zingen leek me toch niet zo geslaagd. Ik liet het dus afweten. Ik weet nu in ieder geval waar ik heen moet wil ik wat beleven. Dat, omdat ik eindelijk eens mijn verantwoordelijkheid nam en ging doen wat ik al heel lang had moeten doen. Mochten jullie dit verhaal niet geloven (ik geef toe het is een sterk verhaal). Kijk dan eens goed naar de foto die ik bij dit verhaal heb geplaatst. Zij zongen nog het beste...