Rotterdam is een stad aan het water. Gedurende vele eeuwen zijn er nederzettingen ontstaan, vanwege de aansluiting met dat water. Wat ooit het economisch centrum was is dat allang niet meer en op dit moment zijn er allerlei centra met verschillende funkties, die samen de stad dragen. Doordat die oorspronkelijke nederzettingen hun eigen geschiedenis hebben is er elke twee kilometer een ander stukje stad. En nog steeds veranderen de afzonderlijke delen voortdurend.

Niet zelden ben ik verrast, wanneer ik ergens doorheen rijd, nadat ik er een jaar niet ben geweest.
Het beïnvloed in sterke mate mijn oriëntatievermogen en het is erg opwindend te zien hoe ingrijpend de veranderingen kunnen zijn. Ik constateer gelukkig dat de meeste dingen ten goede veranderen. Op dit moment ervaar ik dat heel sterk rond het Afrikaanderplein. Het nieuwe deelgemeentekantoor van Feijenoord en een aantal blokken rond de Bloemfonteinstraat geven dit deel van de wijk een enorme impuls. En zo lijkt de definitieve armoedegrens tussen de Stadstuinen op de Kop van Zuid en de Afrikaanderwijk langzaam op te lossen. Wanneer het tussenliggende spoortracer binnenkort verandert in Parkstad gaat het echt de goede kant op.

Waar zou ikzelf het liefst willen wonen ? We zijn ‘on the run’ en we zullen binnen niet al te lange tijd een keuze maken. Overal waar ik op dit moment in de stad kom kijk ik met de ogen van een mogelijke nieuwe bewoner. Het is vooral erg vermoeiend. Inmiddels heb ik een aardige database samengesteld van panden die me interesseren. Hoe meer ik zie, hoe onrustiger ik ervan word. Het is onvoorstelbaar hoeveel er te koop en te huur is, het lijkt wel of iedereen de stad verlaat.

Op dit moment vindt in Ahoy de finale plaats van de mannen zwaargewicht judo, de Europese kampioenschappen. De wedstrijd om brons met Dennis van der Geest is bloedstollend. (Terwijl ik schrijf staat de tv aan). Vreemd genoeg ben ik er getuige van via Eurosport. Geen enkele Nederlandse of Rotterdamse zender besteed er aandacht aan, terwijl het een van de hoogst aangeschreven toernooien is op dit gebied.
Lang gaat de strijd gelijk op, terwijl van der Geest meer in de aanval is en in alle opzichten beter oogt dan zijn tegeenstander (zo’n typische vetmassa, door zijn pak bij elkaar gehouden). En waar iedereen op hoopt gebeurt: van der Geest maakt een prachtige Ippon bij het ingaan van de laatste 18 seconden.

We zijn woonmatig nergens aan gebonden, wat betreft wijk of deelgemeente. De school van de kinderen is de enige echte faktor die een rol speelt. Het liefst wil ik deze school aanhouden, dus een straal van drie kilometer daar omheen is het uitganspunt. Overigens was de school weer veelvuldig in het nieuws deze week, vanwege de twee wachtlijsten om de school niet te laten verwitten. Meester Harrie, de directeur, heeft het jaren geleden bedacht en ingevoerd, omdat hij de school een afspiegeling van de buurt wil laten blijven. Juridisch (Europees) zit hij fout, maar het idee wordt alom gedragen. Om nu niet op etniciteit te selecteren wordt gesproken over wachtlijsten op basis van taalachterstand. Dan mag het namelijk wel.
Het mooie van Rotterdam is dat je niet voor een wijk kiest, maar voor een type omgeving. De grote aanvoerroutes bepalen de grenzen van totaal verschillende leefwerelden. En de afwisseling in sfeer is volledig willekeurig, het kan zelfs binnen een wijk enorm verschillen. Daardoor is er meteen het grote verschil met het traditionele beeld van het dorp op het platteland. Ik kom er zelf vandaan, alle dorpen waren gewoon hetzelfde: een kern, met de kerk, het raadhuis, de school en de middenstand. Daar omheen wat boerderijen, een sportpark, wat bungalows en wellicht een nieuwbouwwijkje. En vier kilometer verderop, na wat landerijen en een bosje herhaalde zich dat in het volgende dorp.

Neem nou Hilligersberg, dat kan net zo goed een wijk zijn in Apeldoorn, niets Rotterdams aan.
Oud IJsselmonde is een wereld op zich, zoiets als Heusden, vanwege de Brienenoord weet je dat je in Rotterdam zit. De Zuidhoek kan in Goes liggen met al haar zwartekousen families en de Boompjes in Boston. De Heemraadssingel is Arnhem en de Nieuwe Binnenweg San Fransisco.
De mooiste nieuwbouwwijk van Nederland is de Kop van Zuid en de beste markt het Afrikaanderplein.

Ik woon in Rotterdam vanwege dit alles samen. En ik geniet er het meeste van, wanneer ik met zoekende blik op mijn fiets door de straten cruise. Wat een hoop werelden bij elkaar en ik hoef alleen maar te kiezen waar ik me het meeste thuis voel. Of eigenlijk hoef ik niet te kiezen, want ze zijn allemaal binnen handbereik. Dus uiteindelijk kan ik me gewoon concentreren op een goed pand, de rest van de stad krijg ik er automatisch bij.

Groet ivo

Array
(
)