Zondagavond 20.00 uur. Vanaf 14.00 uur gaat elke tien minuten de deurbel. Nu moet je weten dat we sowieso in deze straat funktioneren als ballen,- en fietsenleverancier van de veertig, Marokkaanse, Turkse en Surinaamse kinderen. Een jaar geleden heb ik bij de deelgemeente gezorgd voor een 30 km-zone-bordje, inclusief verkeersdrempel, vooral tegen die tering taxichauffeurs die dit doodlopend straatje als eindstation racecircuit van hun ritjes gebruiken. En het werkt, Gers! er kan nu redelijk veilig gespeeld worden. De laatste bijna aanrijding van Sevadjan is ruim een jaar geleden.

Ik heb vier kinderen, ieder met minimaal vier eigen straatvriendjes, waardoor er een flinke stroom volk ons halletje passeert, geen punt. Maar vandaag is het volledig uit de hand gelopen. En hoe komt dat ? Al die vriendjes hadden ook nog eens neefjes en nichtjes op bezoek die elkaar ophitsten om nog wat vaker aan de bel te hangen.

Terwijl ik koffie drink, na een heerlijk diner is er weer een die het waagt en ik ontplof.
Ik ga midden op straat staan , pak de eerste de beste teringMarokkaanUnit bij zijn kladden, schreeuw er drie van hun fiets en sleur die ene naar zijn huis om daar langdurig aan de bel te hangen. Ondertussen steek ik en plein public mijn verhaal af over de ergernissen van deze dag. Hoe meer ramen er open gaan hoe meer ik me op mijn gemak voel. Dan weet meteen iedereen wat er aan de hand is. Honderd man publiek in 1 minuut is geen slecht resultaat voor een kunstenaar ! Hoezo cultureel ondernemerschap !
Vijf minuten later zit ik met twaalf kinderen midden op straat op de grond te praten over wat er nu allemaal is gebeurd vandaag, in alle rust. Nog meer mensen hangen uit het raam, we zitten tenslotte midden op straat. We praten rustig verder. Zij begrijpen mij, ik begrijp hen en zij beloven me mijn probleem op te lossen. Daar vertrouw ik volledig op. Hun voordeel is dat ze iedereen bij naam kennen en weten te wonen, ik kom niet verder dan twintig kinderen. Het zal nog even duren voordat ik volledig geïntegreerd ben.

Wanneer ik naar binnen ga is mijn koffie nog warm, dus het heeft alles bij elkaar misschien tien minuten geduurd, voordat ik dit stukje kan gaan schrijven.

Groet ivo

Array
(
)