Ik geef een kus op het voorhoofd van mijn moeder, geef mijn vader nog een stevige knuffel en waarschuw hem nog even dat ze deze keer niet eerder dan verwacht met ruzie terug moeten komen en zie ze daarna vertrekken. De hoofdjes van beiden kijken nog achterom tot ze ons niet meer kunnen zien en het eerste wat ik doe is mijn mobiel gebruiken. Ik gebruik hem om iedereen te laten weten dat mijn ouders weg zijn en dat er vanavond een barbecue bij mij is. Er ligt nog genoeg ritueel geslacht vlees van het offerfeest in de vriezer en daar ga ik er vanavond een paar kilo van op maken. Ik draai volgens het recept van mijn moeder een paar koftes. Maak biefstuksateetjes en marineer nog een heleboel kip voor mijn gasten vanavond. Op zijn Amerikaans moet iedereen wel zijn eigen drank meenemen maar zo’n goede gastvrouw als ik ben, loop ik nog langs de slijterij en haal nog vijftig stuks breezers erbij. Het favoriete drankje van bijna iedereen.

Rond een uur of zes komen de eerste gasten en ruik ik de geur van de barbecue rondom het huis. Mijn vriendje staat garant voor goed en gaar vlees. Geen kippen of koeien ziektes. Gewoon even goed doorbakken. Het enige wat ik hoef te doen is gezellig zijn en zorgen dat de muziek ok blijft. Ik kijk tevreden om me heen naar mijn gasten. Vrijwel iedereen is aanwezig. Mijn blik blijf echter bij een persoon haken en ik kijk nog een keer. Ik zie een hoofddoek tussen mijn gasten. Iemand die een hoofddoek draagt is hier zeker niet uitgenodigd. De vrouw draait zich om en ik zie daar mijn tante. De zus van mijn vader die mij vroeger altijd sloeg of bijna doodknuffelde. Mijn voeten lijken weg te zakken in de grond maar voordat dat  kan gebeuren is het enige wat ik uit haar mond te horen krijg. “Hier je eten en morgen om tien uur bij mij zijn. Je gaat heel de vakantie oppassen en anders zullen je ouders dit te horen krijgen.” Ik heb geen keus besef ik en stamel er een ja uit. Dit was een van de vele keren dat ik op heterdaad betrapt ben. Zo zijn er nog tientallen voorbeelden en tot mijn verbazing leef ik nog steeds. Ik dacht altijd bij alles dat als ik betrapt zou worden ik zeker de doodstraf van mijn ouders zou krijgen en in dit geval wel van mijn tante.

Zo was er die ene keer dat ik  in de disco stond te dansen met mijn vriendinnen en er een pop in mijn bed lag. De pop had zijn werk niet goed gedaan want plotseling werd de muziek stil gezet en hoorde ik iemand mijn naam totaal verkeerd uitspreken maar ik wist wel zeker dat het om mij ging. Ik werd dringend verzocht mij bij de garderobe te melden. Met kloppend hart stond ik daar en nam de telefoon aan. Het was mijn zus die zei dat de pop was gevonden. Ik kon nu twee dingen doen of een vliegticket kopen naar de Bahamas of naar huis en me alvast voorbereiden op de slippers van moeder die mijn welgevormde achterkant zouden raken. Ik had eigenlijk maar één keus en dat was de laatste aangezien ik nog maar vijf en veertig gulden in mijn portemonnee had. Rond een uur of half twee kwam ik thuis en tot mijn grote verbazing stond mijn zus mij op te wachten in plaats van mijn moeder. Ze had mijn ouders wijsgemaakt dat ik op een schoolfeestje was geweest en zo hadden mijn ouders niets van het disco-verhaal meegekregen. In eerste instantie dacht ik: “Wat een te gekke zus heb ik.” Achteraf gezien was het puur eigenbelang. De straf die volgde was namelijk dat de pop werd ingenomen door mijn ouders en ik een half jaar lang voor mijn zus de deur s’nachts moest opendoen als ze laat thuis kwam van een stiekem uitje.