j | f | m | a | m | j | j | a | s | o | n | d |
1 | 6 | 10 | 14 | 19 | 23 | 27 | 32 | 36 | 40 | 45 | 49 |
2 | 7 | 11 | 15 | 20 | 24 | 28 | 33 | 37 | 41 | 46 | 50 |
3 | 8 | 12 | 16 | 21 | 25 | 29 | 34 | 38 | 42 | 47 | 51 |
4 | 9 | 13 | 17 | 22 | 26 | 30 | 35 | 39 | 43 | 48 | 52 |
5 | 18 | 31 | 44 |
Nee, dat wilden de meiden wel.
Ze zijn stoer genoeg om effe op te treden voor een paar duizend man in de voetbalstadions van Rotterdam.
Oefenen dan maar. Ze kregen naast hun streatdanceles op dinsdag ook nog een extra les op zaterdag om te oefenen voor de stadiontour.
Tien weken lang hebben ze gewerkt aan een dans van ongeveer 10 minuten, die uiteindelijk uitgevoerd zou worden samen met 500 andere meiden uit Rotterdam.
Na wat gefoeter en gedoe over de veel strengere juf, want die was weer anders en daar moesten ze aan wennen (en ik vond ze toch zo rustig tijdens haar lessen), lukte het wennen en begonnen ze haar toch wel te mogen.
Wat heel belangrijk voor deze street-wise girls was, dat was de kleding.
“Die was toch wel hip, he?”
“Nee want ze wilden niet voor schut lopen, hoor want er zouden leuke jongens kunnen kijken!”
Pas in een laat stadium heb ik hun laten zien hoe de kleren er uit zagen, maar ik had al wel besloten om hun mening ongezouten over me heen te laten komen. Ik wist wat hun reactie zou zijn en ik had geen zin die te betuttelen.
Uiteindelijk hadden ze de dans klaar. Vervoer voor de stadions moest geregeld worden. Ouders waren gelukkig dolenthousiast om ook een rol in dit geheel te mogen hebben, en er stonden zo genoeg auto’s voor de deur. Op naar het stadion dan.
Toen we de kleedruimte binnenkwamen werd die arme Femke (choreografe van het spectakel) direct geconfronteerd met de ongezouten kritiek van een van de meiden over de kostuums. Gelukkig was het een tamelijk grote meid en ik kon nog net achter haar wegduiken. We werden naar onze kleding gebracht.
Een kwartiertje later mochten de oranje pinguins (hun woorden) gaan beginnen aan de generale, die zoals het hoort op alle fronten faalde.
Hier volgen wat reacties van de meiden zelf:
toen we in de auta zaten had ik geen spanning. toen we de kleding zagen dacht ik echt van wat een stomme kleur en kleren maar toen ik het aan had was het wel iets leuker dan dat ik het zag van anderen. toen we de kleren aan hadden had ik nog geen spanning en toen we op kwamen voelden ik ook nog niks maar ik was wel zenuwachtig <--(of hoe je dat ook schrijft) maar ik voelden niks. het ging wel goed beter dan op het oefen veld en dat ik had gedacht. we hebben alleen 1 fout gemaakt: we zijn het stuk met het folyballen vergeten dacht ik of daar ergens daar waren ong. en daar maakten we een fout (ik weet niet meer precies wat.) en de juf maakten ook een fout met de sambaballennaar achteren en dan weer naar voren<--(ik weet ook niet hoe je dat schrijft) toen het afgelopen was,wou ik eigelijk nog wel een keer ik vond het heel erg leuk alleen 2 min puntjes: die man die pam beet pakten enz. en die kleren voor de rest vond ik alles wel erg leuk ik wil graag nog een keer alleen dan iemand anders die het organizeert<--(ik weet ook niet hoe je dit schrijft) en andere kleren.
Iris.
we gingen met zun alle naar het stadion dat was leuk .
maar de kleren waaren niet echt leuk want we lekken net pinguins . we waaren best zenuwachtig dat zag ik gewoon .
we waaren op gefokt . maar we gingen oefenen en dat ging fout .dat kwam door de muziek dat hoorden we niet . maar toen we op het veldt stonden ging het goed. maar toen we nog op oefenveldje stonden kwam er een man die was heel lang maar die heel raar deed.die pakte pam beet en pam moest daardoor huilen maar ze was ook denk ik moe maar dat was echt raar .ik noemde hem pieeeeep…….. maar dat mog nie van de juf en toen was het zo ver we moesten het veld op maar iedereen begon te gillen ik weert doof maar nu ging het wel goed . en toen ging we weer naar de kled kamers en daar ging we ons om kleden (heel krap) en toen gingen we weer naar huis
Dominique
Het optreden was leuk
Alleen het oefenen op eht oefenveld was niet zo leuk, want er was een man die heel iritand was, want het ging fout op het oefenveld met ons en daarom ging die man schelden. En hij had meisje geknepen. Maarhet ging fout omdat we de muziek niet goed hoorden. Vor de rest was het leuk.
Natascha.
Ja, ik moet die meiden toch wel een beetje gelijk geven. Natuurlijk zijn we niet altijd even tactvol in stresssituaties, en geloof me, het was een toestand op het veld. De muziek was te zacht, de meiden moesten door een te smal poortje het veld op komen, waardoor ze te laat waren. Zie dan nog maar eens een veld waar 500 zenuwachtige meisjes op staan rustig te houden om verder te kunnen. Ik hield me zelf sterk voor dat dit bij een generale hoorde.
Pam was die dag net terug van een kampweek op school. Eigenlijk is zij juist een van de meisjes in de groep die altijd goed oplet. Ze was moe en moest huilen. Hij had wel even sorrie mogen zeggen, ofzo. De meisjes zijn gewoon onzeker en ze dachten daarna dat ze alles helemaal verkeerd deden. Er werd van alle kanten aan hun uitgelegd dat het kwam door de situatie en het geboos werd iets minder.
Het was zo ver. Na de rampzalige generale was het rennen naar het stadion en klaar staan voor het optreden. Eindelijk kwamen de zenuwen er uit. Een oorverdovend gegil toen de pauze van de wedstrijd begon. De hekken gingen open. Groep voor groep rende naar binnen, mijn groep rende naar binnen en ik riep nog: “Succes”. Dat was het laatste wat ik van ze zag, want ik mocht niet mee naar binnen.
Daar baalde ik van zeg. Tien weken lang met die groep meegeleefd, alle repetities bijgewoond, van alles geregeld en dan mag ik het echte werk niet zien. Flauwe kul. Stond ik daar bij het hek. Ik zag niets.
Pacific Enterprises, de organisatie vond het ook vervelend voor ons. Ze stuurden ons nog een brief dat ze het echt heel vervelend vonden, maar het mocht echt niet van het Spartastadion. Alsof wij voor de wedstrijd kwamen. Echt niet.
Zelfs ouders kwamen na de pauze naar buiten. De rest van de wedstrijd hoefden ze niet te zien, het belangrijkste was natuurlijk de pauze. De ouders waren zeer te spreken over de gekleurde kostuums. De meiden waren na het optreden voldaan. Het was goed gegaan.
Gelukkig.
Het stadion was voor die avond aardig gevuld (volgens RTVRijnmond Sport). Er zaten zo’n 7100 man op de tribune. Niet dat al die mensen voor de wedstrijd kwamen hoor, maar de voetballers voelden zich aardig aangemoedigd en wonnen met 3-0 van AgioVV (of zoiets).
Walter van de Bilt | 30 april 2005A.G.O.V.V. |