Deze keer in het kader van de koorts-serie: Sander de Kramer, hoofdredacteur van ‘Het Rotterdams Straatmagazine’ en columnist in de Telegraaf . Over S.O.S. Rotterdam, een invalidenkarretjeskilometerstandcontroleur en natuurlijk met een aanvulling op het door-geef-gedicht…
“Sander de Kramer is een van de kleurrijkste figuren van Rotterdam” staat er vermeld op de achterkant van zijn nieuwste boekje: ‘SOS ROTTERDAM’.
Dat dit niet overdreven is, kan ik inmiddels beamen!
Het is een bundel vol met de gekste gebeurtenissen die zich de afgelopen jaren in onze Maasstad hebben voorgedaan…
Naar aanleiding hiervan organiseert het City Informatie Centrum samen met Sander een 2 uur durende bustour, die ons langs een aantal hilarische plekken en situaties in het centrum van Rotterdam brengt.
‘ECHTE JOURNALISTEN’
Sander heeft voor mij een plekje geregeld tussen de (‘echte’) pers. Ik zit naast een t.v. ploeg van RTL nieuws en andere journalisten (en voel me net of ik stiekem onder valse voorwendselen een feestje ben binnengeglipt…dit wordt tenslotte pas mijn derde interview…). In een knalgele schoolbus rijden we door de stad en stappen af en toe uit om bijv. zelf te ervaren hoe gevaarlijk oversteken bij de ‘lage erfbrug’ (delfshaven) echt is…
We proeven ‘oorlogssoep’ op het Noordereiland en Arjan Erkel, die toevallig ook mee is, vertelt dat hij bij zijn ontvoerders toch echt beter te eten kreeg (macaroni!).
Na afloop trakteert Sander de hele bus op een drankje in ‘De Bazar’ (op zijn kosten!). Daarna verhuizen we naar het terras, waar hij vervolgens twee uur lang bevlogen vertelt over o.a. alles wat anders, beter of mooier zou kunnen in deze wereld….
MISSELIJK
•Wanneer was jij voor het laatst misselijk…?
“Met oud en nieuw! Toen had ik teveel whisky op, dat drink ik normaal nooit en de volgende dag was ik behoorlijk beroerd…”
GRAADMETER
“Daar ken ik een leuke anekdote over! Ik lag ooit in het ziekenhuis en dan wordt s’ochtendsvroeg je temperatuur gemeten, op de ouderwetse manier. De man tegenover mij was (met dat ding in) weer in slaap gevallen. Toen de verpleging hem riep, schrok hij wakker en ging meteen zitten…Dat ding zat op plekken, dat wil je niet weten… Ze zijn tien minuten bezig geweest om hem er weer uit te krijgen.”(schiet in een bulderende lach)
•Eehm.. ik wilde eigenlijk weten hoe jij bepaalt of je nog op het juiste spoor zit?
“Oh, bedoel je dat! Ik ga zeker elke twee maanden een avond zitten nadenken of de dingen nog wel gaan zoals ik wil. Of ik nog wel de dingen doe die ik leuk vind om te doen. En ook of ik het goed doe. Als je dat niet doet ga je al snel in een spreekwoordelijk tunnel lopen, daar waak ik wel heel erg voor!”
•Stel je dan ook bij, indien nodig?
Ja! Vorig jaar bijvoorbeeld, na het wereldkampioenschap voetbal voor daklozen dat ik organiseerde. Toen had ik een zware periode. Maandenlang teveel hooi op mijn vork genomen. Toen ben ik wel meer tijd voor mezelf gaan nemen.
Ook met de straatkrant is het soms heftig. Al die probleemverhalen, die moet je wel relativeren. Anders ga je zelf nog aan de prozac!
Ik zoek altijd naar een balans in het leven. Je moet die zware dingen combineren met een dosis luchtigheid, zoals deze bustour bijvoorbeeld.”
KIPPEVEL
•Ik krijg kippevel van…
“Rotterdam! Als je bijv. vanuit Brabant weer terug naar Rotterdam rijdt en je ziet dan die skyline…daar krijg ik wel kippevel van!
Of als ik mensen zie genieten.
Of die tekst van net uit de bus, over de vader van de ‘Reus van Rotterdam’ (Rinaldus Reinhout): ‘..hoon was vaak jouw deel, maar daarom haatte je de mensen niet, want je had een hart van goud…’. Dat raakt me wel. Iemand die 2.55m lang is, 235 kilo zwaar, met schoenmaat 62 en dan zo’n goeierd zijn. Ondanks dat mensen je de hele dag aangapen en uitlachen…”
VERZORGEN
•Ik zou wel willen zorgen voor…
“Eeh..weet je wat het probleem is; ik wil zorgen voor zovéél mogelijk!
Ik zou bijvoorbeeld wel willen zorgen voor een pannenkoekrestaurant in Rotterdam, gerund door mensen met het down-syndroom.
En ik heb m’n hart natuurlijk verpand aan de dak- en thuislozen.”
•Wat is daarin dan je ultieme doel?
“Afrekenen met cliché’s! Dat mensen snappen dat daklozen niet allemaal stinkende ‘swiebertjes’ zijn die uit vuilnisbakken eten…
Er zijn ook verschillende groepen op straat, neem nou de vluchtelingen. Ik ken iemand die is bijna afgestudeerd dokter. Maar die moet misschien wel binnenkort weg omdat ze geen papieren heeft… Voor die problematiek ben ik wel aan het strijden, schrijf brieven naar de politiek enzo. Ik vind dat heel erg.
En wat de politiek hier uitháált soms. Ik probeer met mijn columns daar aandacht voor te vragen. Dat de gemeente een invalidenkarretjeskilometerstandcontroleur bedacht heeft, die bij gehandicapten gaat checken of ze wel genoeg kilometers maken met hun verkregen vervoermiddel. En is het niet voldoende dan moeten ze hem inleveren! Zo willen ze geld besparen. Dat is toch werkelijk beneden zeeniveau!!! En ook zo’n fluitverbod op het centraal station of een draaiorgel om hangjongeren op het doelenplein weg te jagen…Draaf ik door…?”
(hij gaat nog een kwartier door over alles waar hij zich druk over maakt…voor wie nog meer wil weten: koop het boekje!)
•Ben je altijd zo geweest, wilde je vroeger al ‘wereldverbeteraar’ worden?
“Ja ik ben altijd al opgekomen voor de ‘underdog’!
En ik hou van schrijven, dus het is wel logisch dat het zo is uitgepakt.
Het is ook niet meer alleen een baan, het is een ‘way of life’
Je kunt dus wel zeggen -om op je originele vraag terug te komen- dat ik wil zorgen voor: de underdog!”
TEMPERATUUR
•Ik had willen vragen of er zaken zijn waar jouw temperatuur van stijgt, maar dat is zo’n beetje alles..?
“Ik kan gewoon niet tegen onrecht! Moet je dit horen…”(leest een aantal stukjes voor uit zijn boekje).
•Heb je nou het gevoel dat dit helpt?
“Nee, in dit geval (agenten die op de loer liggen om je te bekeuren voor 2 km te hard rijden) niet. Die agenten lezen het misschien en halen hun schouders op. Maar ik ben in ieder geval mijn frustratie kwijt en hopelijk zet ik andere mensen aan tot actie of nadenken.”
BETER WORDEN
•Ben jij iemand die zichzelf wil verbeteren?
“Ja, ik heb een ziekelijke overtreffingsdrang. Dat is soms wel eens vervelend.
Mijn boekje is al aan de elfde druk toe en was het best verkochte in de regio. Maar dan wil ik het met de volgende wel nóg beter doen.
Of met het WK voor daklozen, daar zijn we derde geworden. Maar ik had wel eerste willen zijn. Dit is ook gelijk een beetje zelfkritiek. Dan denk ik ‘het gaat toch om het spel, daar moet ik wel wat rustiger in worden’.
En opletten dat ik de dingen die ik doe wel allemaal 100% kan blijven doen.
Ik zeg vaak overal ‘ja’ op. Dan komen er weer een paar studenten voor een interview en dan is de eerste vraag ‘hoe duur is de straatkrant?’. Aan dat soort dingen wil ik mijn tijd niet meer besteden. Terwijl als mensen serieus en goed voorbereid zijn dan doe ik daar alles voor, die mogen nog drie keer terugkomen.”
•Hoe vind je dan dit interview?
“Ik vind het leuk dat je andere vragen stelt, niet de voor de hand liggende. Een andere invalshoek zoeken. Dat doen we bij de straatkrant ook. Zo hebben we een spraakmakend interview met Guus Hiddink gehad waarbij hij uitgebreid vertelde over zijn ‘kogelbrief-periode’. Toen die krant uitkwam stortte de hele rest van de media zich erop. Ik probeer zelf ook in elke column of verhaal uniek te zijn.
Het ligt er ook aan wie je voor je hebt. Een bekende Nederlander met mediatraining die praat wel door. Maar interview je een onervaren iemand dan moet je je toch voorbereiden. Laten weten dat je je in die persoon verdiept hebt. Dat geeft iemand ook een goed gevoel, dan praten ze makkelijker.”
HERSTEL
•Is er iets dat je zou willen herstellen?
“Mag ik daar even over nadenken…er is zoveel…ik weet het niet.”
ROTTERDAM
•Wat is voor jou nou echt typisch Rotterdams?
“Het dorpse: ‘ons-kent-ons’…”
•Wat moeten we vooral zo houden in Rotterdam?
We hebben best veel leuke dingen. De Now&Wow, Hotel New York, de Euromast. Ik heb zelfs een ‘mastcard’ genomen, dan mag je er altijd in...”
•En waar kunnen we -volgens jou- wel zonder?
“Leuk dat je dat vraagt!
Dit autoverkeer hier, op de Witte de Withstraat moet weg. En dan maken we er een echte Ramblas van! Dit zou dé straat van Rotterdam kunnen worden…
En het Doelencafé vind ik bijvoorbeeld echt een aanfluiting. Dat verhaal met die nep spa-rood. Je krijgt daar poedercola en ook slechte bitterballen. Of Dudok, met w.c.’s waar niet eens een slot op zit…Dat soort dingen geven ons uitgaanscircuit een slechte naam!”
•Wat is je lievelingsplek in Rotterdam?
“Dat is toch wel de Maas. Op dat plekje achter de Shell bij de maasboulevard, daar heb je zo’n veldje met uitzicht op de skyline. En dan een hangmatje ophangen…”
•Ken je een R’dams gezegde, of een R’damse volkswijsheid?
“Niet lullen, maar poetsen! Mensen dóen hier dingen. In andere steden worden dingen bedacht, maar hier worden ze ook uitgevoerd. Rotterdammers zijn doeners!”
•En een persoonlijk motto?
“’Het zijn louter genieën die wegwijs kunnen in de chaos’, dat vind ik wel kloppen.
Bij mij is het ook altijd een grote puinhoop, haha...
Of: ‘bedenk goed wat je met je geld doet want het wordt toch nooit van jou…’.
Het zijn maar papiertjes, die eigendom zijn van de Nederlandse bank. Als je er op die manier naar kijkt ga je anders uitgeven… Besef je dat het niet zoveel waarde heeft!
Ik heb ooit de bank gevraagd of ik een miljoen aan versnipperd, geperst oud geld mocht hebben. Om bijvoorbeeld een tafel van te maken. En er dan naar kijken en je realiseren dat mensen elkaar hiervoor hebben afgemaakt. De directeur vond het een leuk idee. We hebben het alleen nog niet afgehaald…”
HERSTEL(2)
•Weet je intussen al wat je zou willen herstellen?
“Nou om nog even op motto’s door te gaan: ‘Je moet geen spijt hebben van de dingen die je hebt gedaan, maar van de dingen die je niét hebt gedaan’.”
•Wat heb je dan niet gedaan waar je spijt van hebt?
“Eehm, ik heb vliegangst en dat beperkt mij wel. Ik wilde bijvoorbeeld heel graag naar Rusland om te helpen. Er zijn daar gebieden waar mensen die op straat zwerven doodvriezen. Het is al lang een droom om daar met een bus de ‘wodka-slurpende-swiebertjes’ op te pikken en te helpen aan een opvangpandje met straalkacheltjes en unox-worsten. Daar heb ik wel spijt van, dat ik dat nog niet heb gedaan…”
•Wil je nog een paar regels dichten?
“Ja natuurlijk..even denken…oh nee, dit streep ik even door. Is dat erg?
Ja, nu heb ik hem! Alleen dat ene woord…dit is beter hè…. Já, dit is hem…!”
DOOR-GEEF-GEDICHT…
ROTTERDAM
Van water wemelt
vergaan, verbouwd of opgehemeld…
(André van Duin:)
Rotterdam is zonder meer
het mooist met lekker weer,
(Sander de Kramer:)
zittend, mijmerend aan de Maas
compleet immuun voor ’t stadsgeraas…
©nicole2005
