Move your Ass !

Niets is zo leuk als op schoolreisje gaan in je eigen stad. Op 10 maart  is het eindelijk zover. Met een verhitte kop ren ik de Rotterdamse schouwburg binnen; als een shopping bag lady pur sang, Big Shoppers vol lekkers met me meeslepend.

Die ochtend was ik toch nog even bij de Irakese groentenboer aan de Nieuwe Binnenweg geweest voor mooie Turkse glaasjes met gouden randjes. ‘Plastic niet mooi buurvrouw?’ Nee, glaasjes met gouden randjes zijn beter; het gaat tenslotte over goed doen, de nieuwe trend onder de moderne mens en die houden vaak niet van plastic...

Sander de techneut staat al glunderend klaar om zijn versterkings creatie te tonen.

Een geluidsinstallatie op wieltjes en in een mooie houten kist zodat Walk ‘n’ Talkshow host Jack Kerklaan overal en altijd zijn praatjes kan verkopen. Je bent een lopende talkshow of je bent het niet!

Gaandeweg druppelen de eerste deelnemers aan de eerste Walk ‘n’ Talkshow van KOORTS de schouwburg binnen. Veel leuke ondernemende vrouwen en een paar avontuurlijk mannen, zoals Robin, de beste ijsboer van Rotterdam.

Zodra de oude RET bus voorrijdt beginnen er mensen in te stappen. Maar waar is Jack? Opeens beseft ik dat mijn rol die dag die van jeugdherbergmoeder is, als twee dames me vragen hoe laat we weer terug  zijn en wat de preciese route nou is. Gelukkig zijn de hoofdrolspelers goed gebriefd; Clara Sies van de Voedselbank en Césare Peeren van 2012 Architecten stappen in en beginnen gelijk te kletsen. En daar is Jack ook! Gekleed als een echte captain, megafoon in de hand en ready for action! Gootmeesterlijk acteur John Buijsman zwaait ons gezelschap uit. We liggen goed op schema en de stemming in de bus zit er al gelijk lekker in.Want een schoolreisje door je eigen stad verbroedert, of liever gezegd, verzustert.

Het thema van deze eerste Walk ‘n’ Talkshow is Move Your Ass! Van je krent af!

Ik wil mensen aan elkaar en de buspassagiers voorstellen die goed doen in Rotterdam maar dan op hun heel eigen manier en hoop dat men elkaar  vandaag een beetje kan inspireren.

De eerste halte is de Nieuwe Omroep aan de Lloydstraat. Wat zijn dat voor types? Wat gaan ze doen nu ze van Medy vd Laan een licentie en poen hebben gekregen voor 9 uur radio en 2 uur TV? Wordt het één grote geitenwollensokkensoep of zijn het echte moderne en praktische idealisten die de boel daar runnen? We worden door het bijna voltallige personeel ontvangen terwijl er bio appelsap geschonken wordt en er een filmpje van Move Your Ass! TV op de monitor draait. Hoeveel programma’s over lesbische zeehondjes kun je maken? Jack stelt wat kritische olijke vraagjes terwijl we reporter Victor Vroegindeweij door een Afrikaans apen reservaat zien lopen. Benieuwd of er nog busreizigers lid geworden zijn van de Rotterdamse omroep.

Buiten in de Lloydstraat verandert de dynamiek van de groep plotsklaps als een aantal virtuele jongens van het bedrijf Co-Art instapt. De Jaspers en Sanders van de games en state of the art computer technologie.

We rijden naar de Voedselbank aan de Keilestraat, het hoofdkwartier van de opmerkelijke Clara Sies. Buiten kan het niet filmischer zijn dan dit. Wat een contrast! Hoeren, tapijtpaleizen en kunstenaars van wereld formaat hebben allemaal hun plek  in dit Duitse krimi gebied. Zo ook Clara Sies. In een gigantische loods leidt ze ons als volleerd reisleidster rond. Jack heeft wijselijk de microfoon aan deze Reuzin van Rotterdam overhandigd. We zien honderden pakken Cup-a-Soup, kratten met chocolate chip cookies, dozen vol geitenmelk,pallets koffie, torens van kerstpakketten. Clara vertelt over hoe de Voedselbank werkt. Meer dan 1000 armlastige gezinnen per week krijgen via haar organisatie weeklijks een pakket met het hoognodigste. Wat anders vernietigd wordt komt steeds vaker bij de Voedselbank terecht. Het blad Tip Culinair bijvoorbeeld dat veel te veel kerstpakketten voor haar lezers had gemaakt. Geef maar aan Clara en Sjaak Sies! Unilever die proefprodukties van nieuwe zuiveltoetjes maakt. Wat overblijft gaat naar de Voedselbank. We bekijken de honderden kratten die net door het team klaargemaakt zijn. Brood, pasta, maar ook venkel en spruitjes zitten er in. Willen jullie misschien een kaakje?’ vraagt Clara en ze scheurt direct een rol Maria kaakjes van haar gigantische voorraad open. Al dat voedsel maakt hongerig.

Als we bij de nieuwe koelruimte zijn aangekomen is het de beurt aan Césare Peeren, de stuwende kracht achter 2012 Architecten. Achteraf besef ik pas hoe maf het is om in het unheimische maar ook spannende Keileweggebied omringd door voedsel in een ijskoude ruimte naar een powerpoint presentatie te kijken van architecten die alleen maar met schroot werken. Ik zie de busreizigers ademloos luisteren naar Césare maar zie sommigen ook wat wit weg trekken vanwege de kou.

Tijd voor de Turkse glaasjes en de flessen Absinth die ik voor deze gelegenheid gekocht heb. Op een spannend reisje moeten er spannende dingen gedronken worden. De 70% alcohol steigt onmiddellijk naar m’n kop en ik besluit het als Jeugdherberg- moeder bij één glaasje te laten.

 Architecten 2012 lijken in een aantal opzichten op de Voedselbank. Ook zij werken met materialen die producenten niet meer willen  of kunnen gebruiken. Volgens de jongens van 2012 Architecten heeft het afval materiaal nog enorme potentie.

Door het het afval materiaal op de website Recyclicity.net te zetten kunnen anderen weer dat spul gebruiken

Deze aanpak leidt tot zeer bijzondere ontwerpen. Zo hebben ze in Scheveningen een 6 tal winkels ingericht met schroot. Zoals de Duchi schoenenwinkel waar het interieur bestaat uit een centraal schoenpas-eiland gemaakt van houtresten met rondom een voorraadkast waarvan de planken van een restpartij autoruiten zijn gemaakt. Het ziet er prachtig uit.

Als klapstuk geven de twee schrootliefhebbers Césare en Jasper een demonstratie wasmachines ontmantelen. Van de trommels maken ze BBQ’s.

En zo komt het dat op 10 maart een groep passagiers , gewikkeld in oude dekens van Sjaak Sies,  drie fikkies in het havengebied staan te stoken om de ingevroren satéetjes die de Voedselbank gedoneerd heeft op te warmen, terwijl de Absinth van hand tot hand gaat en over de was trommelspeakers Jimi Hendrix klinkt.

Ik kijk van op een afstand naar het tafereel en denk ‘Wat is dit nou? Grozny? Fellini? Surrealisme? Nee het is de eerste Walk ‘n’ Talkshow.