Islam en Integratie: Slotdebat

Bij binnenkomst was ik al verrast, alle stands en alle drank- en hapjes tafels stonden buiten de zaal, dat betekende alleen maar dat er een hoop stoelen in de zaal zouden staan

De opkomst bewees het gelijk van de organisatie, want ruim 2000 mensen kwamen woensdag 6 april naar het WTC. Van mensen in pak tot aan mensen in djellaba’s waren aanwezig.

Bij binnenkomst viel één persoon mij op, imam el Moumni.

Bij binnenkomst in de zaal werd je geattendeerd om een stemkastje mee te nemen “one man, one vote”, en eventueel een vertaalkastje i.v.m. de speech van Tariq Ramadan.

Een rits van very important persons zorgt ervoor dat mijn uitzicht belemmerd word door een horde aan journalisten.

Tot de minuut van de waarheid aanbrak en de journalisten ergens anders moesten staan.

Eerst kwam wethouder Geluk met zijn betoog, daarna werd het stokje overgedragen aan de man voor wie iedereen kwam, Tariq Ramadan.

Hij begint zijn speech sterk, maar hij zei niet veel meer dan andere mensen al eerder gezegd hadden. Wat mij wel opviel is dat hij Islamitische scholen erop wees dat zij mee moeten helpen aan een succesvolle integratie en acceptatie, door op school les over Nederland te geven, de normen en waarden, de geschiedenis en uiteraard dit in de kader van wederzijdse acceptatie en interesse in elkaar als burger van een land.

Halverwege zijn speech krijgt hij veel applaus en stopt hij even, maar wordt dringend verzocht om door te praten in verband met de tijd, en hij vraagt dan ook om applaus achterwege te laten.

Leuzen als “stop met jezelf terugtrekken in je eigen achterban!”, “stop met jezelf als slachtoffer te projecteren!”, “wees kritisch, vooral kritisch naar jezelf toe!” en voor zowel de autochtoon als de allochtoon had hij de boodschap dat “wantrouwen geen goede manier is om met elkaar samen te leven”, kortom hij vertelde niet meer dan andere sprekers alleen accepteerden de moslims in de zaal wel hetgeen wat hij zei.

“Als de overheid denkt dat integratie betekent dat moslims minder moslim mogen zijn, dan kunnen zij dat wel vergeten.”, aldus Tariq Ramadan.

Na een kort gesprek tussen de Presentator en Tariq Ramadan, was het de beurt aan wethouder Geluk, tot het moment dat Balkenende om 20:19 uur arriveert en de journalisten abrupt ervoor zorgen dat de aandacht weg is bij wethouder Geluk.

Gelukkig pikte de wethouder dit goed op, en ging verder met zijn betoog.

Even wou hij zijn ei kwijt door sceptici op hun plek te wijzen, want zij zagen dit debat als zoetekoek en als debat waar alleen maar beroepsmoslims en ambtenaren op af komen.

“Wat zijn er toch steeds veel beroepsmoslims en ambtenaren aanwezig”, aldus de wethouder.

Dan is het tijd voor onze welbegeerde premier Balkenende welke een goede speech had, maar wat voor mij toch overkwam als politiek zeer correct.

Telkens blijkt uit alle verhalen, speeches, betogen et cetera dat angst een slechte raadgever is en dat men angst probeert weg te nemen door te praten, maar in hoeverre zijn de mensen die het debat volgen minder angstig? Helaas komen wij dat nooit te weten, omdat dat besproken zal worden tijdens de interne evaluatie.

Helaas brachten de stellingen/afspraken waar goed op gestemd is, het bouwwerk waar we naar toe gewerkt hebben ten val, want hieruit blijkt dat het slachtofferrol weer eens word aangenomen.

De afspraak luidde, dat de gemeente Rotterdam afspraken met werkgevers maakt om meer moslims, in het bijzonder moslima’s en jongeren, aan het werk te helpen, 26% was het hier mee eens. Het leek net PvdA versus D’66, want allochtonen waren er in de meerderheid.

Waarom ik vind dat het stemgedrag alle poten onder de welbegeerde tafel heeft weg gezaagd, zal ik u zeggen. Als de gemeente dit doorvoert en afspraken gaat maken, dan zie ik dat in de toekomst werkgevers allochtonen aannemen vanwege zijn allochtoon zijn, en niet vanwege zijn kwaliteiten.

Waar willen we heen? Een maatschappij waar allochtonen geknuffeld worden en daarna weer “want na economische goede tijden, komen er altijd economische slechte tijden”, omdat het slecht met Nederland gaat worden doodgeknuppeld?

Nee mensen, het gaat economisch slecht, and only the best survive!

Een Nederlands gezegde voor u allen:

Geduld is een schone zaak.

Karim Khaoiri