j | f | m | a | m | j | j | a | s | o | n | d |
1 | 6 | 10 | 14 | 19 | 23 | 27 | 32 | 36 | 40 | 45 | 49 |
2 | 7 | 11 | 15 | 20 | 24 | 28 | 33 | 37 | 41 | 46 | 50 |
3 | 8 | 12 | 16 | 21 | 25 | 29 | 34 | 38 | 42 | 47 | 51 |
4 | 9 | 13 | 17 | 22 | 26 | 30 | 35 | 39 | 43 | 48 | 52 |
5 | 18 | 31 | 44 |
Laatst zat ik met een groepje ouders te praten na een toneelactiviteit. De ouders vertelden mij hoe blij ze waren dat er ook nog een stichting bestaat die kinderen vooral het plezier wil laten beleven op theatergebied zonder de kinderen echt schools dingen te willen leren. De SKVR en Hofplein waren volgens hen toch vooral op prestatie gericht en bovendien verschrikkelijk duur. Deze reactie bevestigde iets waar ik al een tijdje mee in mijn hoofd liep.
Ooit ben ik een stichting begonnen die zich als doel stelt om laagdrempelige theateractiviteiten aan te bieden tegen een laag bedrag om zo een bijdrage te leveren aan een multiraciale smeltkroes. Bovendien vond ik dat er te weinig aanbod was in Rotterdam en dat het Hofpleintheater ook echt te duur was en te veel prestatiegericht was. Er moest toch ook een methode zijn om kinderen plezier te laten beleven aan toneelspelen en het werd tijd voor een stichting waar vriendjespolitiek niet mee telde om te kunnen spelen. Ik weet het wel, allemaal harde beweringen en vooroordelen maar ach; laat mij nou even mijn gang gaan!
Zelf was ik 5 toen ik begon met toneelspelen, op aanraden van een leuke genezer van het Riagg. Men had bij mij MBD vastgesteld, de voorloper van ADHD, en wist zeker dat toneelspelen mijn redding kon zijn. Door de MBD, minimal brain damage(wat bij mij eigenlijk gegroeid is naar maximal), kon ik ook niet meekomen op school en werd continu getreiterd. Door toneelspelen kon ik wegvluchten in een andere wereld samen met andere kinderen die hier ook aan toe waren. Ik leerde door toneel enige sociale omgangsvormen en kreeg door toneel toch de benodigde bagage mee voor wat ik nu ben. Ik had meer aan toneel dan aan welke school dan ook! Door dit verleden weet ik hoe belangrijk en nuttig toneel kan zijn, mits de nodige lol ook aanwezig is want kinderen hoeven over dit soort dingen nog niet na te denken daar worden ze vanzelf ouder voor! Uitiendelijk werd ik kinder- en jongerenwerker en ervoer dat het aanbod inderdaad vrij nihil was in Rotterdam. Ik besloot om zelf cursussen te gaan geven. Uiteindelijk resulteerde dit in mijn eigen stichting.
Ook op het programma van KOORTS vind ik weinig mogelijkheden terug voor kinderen om toneel te spelen. Wat mij opvalt is dat het programma niet verder komt dan het kijken naar voorstellingen. De mogelijkheden die kinderen hebben om zelf te spelen resulteren meteen weer in grootse Hofpleinproducties. Hiermee wil ik overigens niet beweren dat de producties en voorstellingen slecht zullen zijn maar toch... Waar blijft de kans om kinderen zich te laten uiten???
Het kan ook zijn dat ik het allemaal niet goed zie, dat ik over dingen heen kijk, dat er heel veel gebeurt maar allemaal op een eigen eiland... Sterker nog, misschien is er wel helemaal geen behoefte om toneel te spelen. Misschien worden de kinderen wel meteen Rotterdams gemaakt; "Doe maar gewoon!" Reacties hoor ik graag!
Tot ik alle antwoorden heb blijf ik lekker eigenwijs en organiseer toneelworkshops. Onder de titel: "Doe maar... Gewoon eigenwijs!" geef ik met mijn stichting op de woensdagen; 11 mei, 25 mei, 8 juni en 22 juni in het NIVON centrum aan de Dirksmitsstraat 76 toneelmiddagen. Deze middagen duren van 13.30 uur tot 16.30 uur en zullen uitsluitend bestaan uit theaterspelletjes en hebben een ongedwongen sfeer. Ze zijn bedoeld voor kinderen tussen de 7 en 12 jaar. Opgeven en meer informatie kan op telefoonnummer: 06 304 01 994 of via een email!
Linda-Loe | 17 maart 2005Ik vind je stichting een hartstikke goed initiatief! Ga vooral zo door! |
cas | 17 maart 2005Vind ik ook laat de kids lekker spelen. Voor oudere kinderen is er gelukkig ook het rotterdams wijktheater |
Aardbeishake aka Alexje | 19 mei 2005niet stiekem nog mensen nodig om te komen werken bij die stichting ;) ik vind het zo aandoenlijk om kinderen te zien spelen... zo denk ik toch altijd aan mezelf van vroeger |