en de lente zat ook al in de lucht...
ons Inge was al vroeg opgestaan
haar hart maakte een sprongetje van geluk
bij de gedachte aan wat vandaag komen zou...
wat moest ze aan?
- ik fietste nietsvermoedend richting mn dag
tot ik mijn geliefde uitzicht niet meer zag
maar verblind werd door een drijvende stad
vol van verre verhalen en geuren die ik nauwelijks bevat
omringd door kleine aanbidders vol vlaggetjes en feest
iedereen wil het zien, meemaken en aanraken
ik het meest
ze had bijna haar taak volbracht
al gewuifd met kushandjes tussendoor
bijtend op haar lip stond ze daar te wachten
waneer ze nou die fles mocht laten gaan
met alle macht en al haar zwemmerskracht
- ik werd wee van zijn groet
bedankt en tot ziens...
iedereen aan de kade vierde zijn eigen feestje
bij het uitvaren van deze kolos
vanuit het verre oosten zijn reis begonnen
"En zijn naam was Mondriaan"
officieel bij ons aan de kade gewonnen
ze liet hem los en champagne gutste over de boeg
haar lach wenste hem veel geluk
over grote oceanen
van haven naar kroeg
de pakjes van Rotterdam naar Bombay
stuk voor stuk