In TENT was het vollop swingen, maar muziek was er niet te horen. In de Silent disco werd doodstil gefeest doordat iedereen zijn eigen koptelefoon op had. Alleen was hier en daar wat geneurie te horen. Erg hilarisch voor de omstanders, als een enkeling zijn zangkwaliteiten met koptelefoon uitprobeerde.

Binnen het project Murmur waren verschillende geluidsinstallaties en videoprojecties te zien. Kunst is alles dat vreemd is, leek het wel. In een van de videoprojecties vertelde een kunstenares met een glas bier in de hand een mop. De video werd op ware grootte op de muur geprojecteerd waardoor het leek alsof de kunstenares in beeld zich in dezelfde ruimte bevond. Maar meer dan een mop was het niet.

Boven in het Centrum voor Beeldende Kunst was de expositie One Step Beyond- the Mine Revisited te zien. Lucas Einsele laat in zijn expositie zien wat landmijnen betekenen voor een gebied, de politiek en natuurlijk voor de mensen die er wonen en vaak slachtoffer worden. Einsele reisde samen met fotograaf Andreas Zierhut naar mijnenvelden in de vier meest zwaar bemijnde landen van de wereld: Angola, Afghanistan, Bosnië-Herzegovina en Cambodja. Zijn bevindingen toont hij in de vorm van foto's, beelden, teksten en interviews. Een indrukwekkende expositie die nog tot 27 maart te zien is.