Warmte, niet alleen buiten, maar tussen de mensen in Nederland, daar verlang ik naar!
Zo daar ben ik weer koffer uitgepakt, zou de was gaan doen maar heb mijn hoofd er niet bij, net terug uit Barcelona, mijn geliefde stad in het zuiden.
Wat een terugkeer, echt spektaculair, niemand die me opwacht, koud, sneeuwvlokken in mijn nek en een leeg huis!
Gelukkig later in de avond wordt het beter er blijken een paar mensen me toch wel een beetje gemist te hebben. Ik zit nu achter mijn computertje en kijk met waterige oogjes naar de neerdwarrelende sneeuwvlokjes.
Ziek geworden in Barcelona, veel te veel uitgeweest natuurlijk, want dat kun je daar, ojee niet te zuinig. Niet een paar leuke bars, nee te veel om uit te kiezen, wat een leven. Wou dat Rotterdam is wat meer die kant op ging!
Zo anders, natuurlijk, mensen leven meer buiten daar maar ook de vriendelijkheid van de mensen, de gastvrijheid, waar is die mentaliteit hier gebleven. Toch echt wel anders. We zouden allemaal zo af en toe eens in en uit onze stad moeten leven om toch een wat meer mediterane mentaliteit te ontwikkelen hier.
Je merkt het al, als je terugkomt en je gaat bepakt en bezakt in de metro zitten, je kijkt de mensen om je heen eens vriendelijk aan, maar je krijgt koude of angstige blikken terug.
Bah, koud en kil, ik krijg dan altijd weer direct heimwee en vertel me zelf dan, het gaat wel weer over joh, zo meteen zit je weer in de Hollandse mentaliteit en merk je het niet eens meer dat de mensen hier vol met vooroordelen en angsten zitten.
Nee een metro rit in Barcelona is altijd een klein avontuurtje, je luistert naar de verhitte en ratelende gesprekken tussen de diverse mensen die met elkaar beginnen te praten, of kijkt naar gezichten die je een vriendelijke glimlach toewerpen. Als de rit wat langer is en je hebt er zin in, dan zit er altijd een klein praatje in, vaak wordt dat dan ook nog een uitnodiging voor een of ander feest in een huis van vrienden van die persoon, of een uitnodiging om een keer een koffie ergens te drinken, gewoon uit vriendelijkheid.
Ik snap niet waarom in Nederland de mentalitiet over het algemeen zo koud is.
Als mensen toch is wat opener naar elkaar toe werden zouden we dan niet met zijn allen in de richting van een beter en minder eenzaam leven hobbelen?
Nederland heeft een groepjes mentaliteit, altijd op feestjes zie je bepaalde clubjes met elkaar hokken, nieuwe mensen komen maar mondjesmaat binnen druppelen in die vaste vrienden groepjes. In Spanje is dat anders, iemand geeft een feestje en vindt het leuk als jij weer nieuwe mensen meebrengt. Iedereen neemt ook altijd wat eten of drank mee zodat de kosten niet te hoog worden, daardoor geeft ook iedereen veel makkelijker een feestje, er komen altijd wel mensen, en als het niet al je vrienden zijn dan zijn het wel weer een heleboel leuke nieuwe mensen die je leert kennen. Nederland is bang, stel dat het niet klikt, tussen die en die....ojee, dan vallen er stiltes en dat is zo pijnlijk.
Er zijn natuurlijk uitzonderingen, maar dat zijn meestal de feestjes van de buitenlanders onder ons, of mensen die veel gereisd hebben en hun eigen burgelijke achtergrond een beetje hebben losgelaten.
Nou ja, dat was het weer,even mijn beklag over nederland gedaan, mijn cultuurshock kom ik wel weer te boven en nog even en ik heb mijn agenda weer vol met ver van te voren geplande afspraken, zo als het in Nederland hoort.
