Vrijwilligheid

Ik heb gekozen voor vrijwilligerswerk bij het Rode kruis, zo ben ik van de straat en heb ik iets nuttigs om te doen. Ik merk sinds ik voor het Rode Kruis werk dat ik echt nuttig ben en dat ik mijzelf erg goed ontwikkelt in heel veel opzichten, met name de leidende rol trekt mij.

Toch blijft iets mij dwars zitten, namelijk dat er weinig jongeren vrijwilligerswerk willen doen. Ik ben één van de zéér weinig Marokkanen die er vrijwilligerswerk doet. Hoe komt dat toch? Waarom heb ik nog nooit een Marokkaanse Rode Kruis vrijwilliger gesproken?

Ik weet het niet maar hoop wel dat ze zullen komen.

Vorige week sprak ik de eigenaar van fitnessclub City Gym, een sportschool in de Zaagmolenstraat. Hier werkt 17 man en vrouw op vrijwillige basis en het aller mooiste is: “Alle nationaliteiten doen er vrijwilligerswerk, van Nederlander tot Marokkaan, van Turkse tot Afghaan.” 

Prachtig, alleen beseft de heer Stoker dat er weinig credit is onder de jeugd en ouders om dit soort werk te doen. Geld is en blijft een groot probleem, want altijd maar eigen geld gebruiken zoals de heer Stoker houd ook een keer op. Subsidie is er ook al niet.

Sporten is erg duur, maar als ouders nu eens beseffen dat hun vrijwillige steun de prijs iets kan drukken, is dat mooi voor de jeugd die het erg krap heeft.

Ook oudere zijn dus de toekomst, namelijk de toekomst van kleine sportscholen en de jeugd.

Karim Khaoiri