Filmrollen heen en weer brengen

In 1980 was het filmfestival nog alleen in het Lantaren Venster, maar het had al wel de nodige allure. Dat jaar besloot de organisatie samen met Studium Generale van de Erasmus Universiteit om ook films in collegezalen te vertonen, gratis voor studenten. Iemand moest die filmrollen heen en weer brengen, dat was ik dus.

Met een filmrol onder de arm in de metro zonder kaartje, men geloofde nog in de goedheid van de mens, dus zwartrijden was gewoon goedkoper en niet het privelege voor junks en asocialen, reed ik vrolijk heen en weer.

Films en Vrouwen

Ik was net in Rotterdam komen wonen en kende nagenoeg niemand, ik ging vaak naar films in Lantaren Venster. Daar immers leerde ik geestesgenoten kennen, het liefst vrouwen. Zo heb ik veel films gezien, waar ik veel van ben gaan houden, de Russische film 'Stalker' heb ik wel drie keer gezien, alsook alle films van Kurosawa. Lantaren Venster was toendertijd de place to be, voor links intellectuelen, kunstenaars, altenativo's e.d, kortom de artistieke scene. Ik wilde daar bijhoren.

Het Filmfestival

Het Filmfestival was in Rotterdam toen al het evenement van het jaar en 'mijn rollen heen en weer baantje' zag ik als een eer. Net zoals het filmfestival (je kon toen nog alle films zien) is ook Rotterdam veranderd en dat is maar goed ook. Toch vermoed ik dat er nog veel studenten rondlopen, zoals ik toendertijd.