de wens, de vader en de gedachte
sex and the art of pacemakermaintenance
mijn vader zei dat kan wel
en versierde hoor wie klopt daar
feestelijk
een tweede vrouw want als
we eerlijk alles delen, valt een cadeautje niet zo op
hoor wie klopt daar adviseur
het vergeten mijn zoon
doe maar blanco open
kijk gelukkig is het logica
krijg jij van mij vertrouwen
en kiezels in je hoofd
en ik van jouw verantwoordelijkheid
kwartet
loopt de wens
in wegen van vrijheid
steekt die piek
in engelenhaar
respecteert familie klitten
en begeleidt pa ieders zien
de buren niet zo schaamteloos
was Sartre het gedroomde tijdspook zelf
waarop Simone met hem samen joeg
dit ideaal verloor het van mijn moeder
en alles werd weer net als vroeger