Voorpiepen is onbeschoft, niemand zal volmondig durven zeggen dat hij of zij probeert voor te piepen. persoonlijk vind ik het ook asociaal en ben er net als de meesten niet van gediend. Toch heb ik me schuldig gemaakt aan voorpiepen en ik moet zeggen, ik kan er aardig en snel mee wegkomen.
Het begon allemaal op een zaterdagavond toen ik languit op de bank lag en besloten had er de rest van de avond niet meer vanaf te komen. Totdat dit plan verstoord werd door twee giechelende vriendinnen die voor de deur stonden. Mijn avondje rust was nergens meer te bekennen en ik liet me overhalen om mijn lippen te stiften, een speldje in mijn haar te doen en me toch maar in het zaterdagavond, feestgedruis te storten.
We liepen richting de Sorbonne en tot mijn ergernis zag ik uit de verte al een rij bij de garderobe. Ik had me wel laten overhalen om een drankje te nippen, maar niet om een half uur in de kou te staan om onze jassen af te geven. Ik kon twee dingen doen: wachten en het risico lopen kou te vatten of die hele rij te passeren. Ik besloot het laatste te doen en liep zonder oogcontact te maken met de wachtenden richting de garderobejongen. De schat nam direct onze jassen aan. Ik wist niet wat ik meemaakte. Ik had niet eens een minuut gewacht en kon doorlopen. Ik begreep ineens waarom voorpiepers het risico lopen om uitgescholden te worden door mensen die wel op hun beurt wachten. Wachten is een tijdrovend klusje en dat kon je van dit niet zeggen. Gelukkig durfde van de mensen die al zeker een kwartier in de rij stonden niemand zijn mond open te trekken om te zeggen: hey meisje ga eens lekker achter aan staan.
Eenmaal binnen aagekomen was het hetzelfde verhaal alleen stond de rij deze keer voor de bar. Zonder mijn beurt af te wachten liep ik recht op de barjongen af, bij wie ik altijd mijn drankjes bestel, met een knipoog gaf hij mij en mijn vriendinnen de gevraagde drankjes. Weer bespaarde ik tijd waardoor ik nog langer plezier kon maken.
Na lang uitgesteld te hebben, moest ik naar de wc. Geen enkele dame wilt op zaterdagavond naar het toilet, want als je op zaterdagavond gaat, weet je van tevoren al dat je er door de drukte, minstens 20 minuten later vandaan komt. Ook vanavond begon de rij weer boven aan de trap. Mijn houding van eerder die avond, had mij al aardig wat tijd bespaart en ik dacht: “Als ik mij al twee keer zo asociaal heb gedragen, maakt die derde keer ook niet uit”. Ik nam mij voor, om deze avond nergens voor in de rij te staan. Ik liep dan ook langs de wachtenden direct de toiletruimte in. Ook dit keer trok niemand zijn mond open. Toch ging het niet geheel zonder slag of stoot, want op het moment dat er een toilet vrij kwam pakte ik de klink van de deur vast, tegelijk met een andere dame. Ze keek me fel aan, ze dacht natuurlijk dat ik los zou laten, maar in plaats van loslaten gaf ik haar een lelijke blik terug. Tot mijn grote opluchting had mijn valse blik zijn doel bereikt. Ik was de enige die de klink nog vast had.
Een paar drankjes later, moest ik weer naar het toilet en wilde ik dezelfde truc toepassen als eerder die avond. De rij kruiste zich nu echter in het midden met de wachtrij van de jongens. Dit keer sprak een jongen mij aan op mijn voorpiep gedrag. Hier had ik niet op gerekend maar ik wist me hier zonder probleem uit te redden. Ik keek hem strak aan en zei: “Ik moet kotsen, wil je dat ik over jou heen kots”. De jongen liet me na deze zin met een vriendelijke blik voorgaan. In de wc kwam ik mijn vriendinnen tegen die er al 20 minuten geleden heen waren. Zij keken mij verbaasd aan. Één van hen kon mijn gedrag niet waarderen, maar mijn andere vriendin keek mij complimenteus aan.
Ik vond het voorpiepen een leuke en vooral snelle ervaring maar ondanks dit heb ik gemerkt dat het niet altijd goed is om voor de kortste weg te kiezen. Mij zul je dus ook niet meer ergens asociaal zien voorpiepen.
