Vandaag had ik een interview met Ted Langenbach. Ik heb er wekenlang op moeten wachten. Ondertussen heb ik hem een aantal keer op straat gespot, maar ik durfde hem niet aan te spreken. Ik wilde weer eens iemands privacy niet verstoren.
Het was leuk om het kantoor binnen te komen. Van buiten zie je een wachthuisje, maar binnen ziet het er leuk en gezellig uit en je hebt een mooi uitzicht naar de Maas toe. Een goede plek om tot leuke ideeën te komen zou ik zo zeggen.
Ik was netjes op tijd en heb een introductiegesprek met Ted gehad, terwijl we op Oscar zaten te wachten. Ik heb mijn tijd nuttig besteed en heb hem verteld dat mijn interview betrekking heeft op mijn kwalitatief onderzoek voor Rini en voor mijn opleiding, waar ik overigens echt wat meer haast achter moet zetten. Mijn respondent praat zeer gemakkelijk, maar ik moet steeds opletten dat hij de antwoorden geeft die gericht zijn op mijn vragen. Ik heb een lijst met wel 50 vragen, maar als ieder antwoord minimaal 5 minuten duurt dan kom ik niet ver.
Het is een interessant gesprek en tegelijk heel vreemd.
een gesprek met een entrepreneur, zo omschrijft Ted zichzelf, die bezig is een uitgaansaanbod in Nederland op zo’n creatief mogelijke manier in te vullen. Niet alleen, maar samen met een creatief team. Al snel wordt me duidelijk dat er Zonder Ted waarschijnlijk geen Now & Wow zou zijn. Natuurlijk is het team er om heen belangrijk, maar hij is het creatieve brein achter het geheel. Hij vertelt dat hij sinds zijn studietijd al bezig is met het entertainen van mensen, als artiest en later als organisator. Zijn visie is mensen bij elkaar brengen. Hij wil het publiek een boodschap meegeven en dat kan als er een aantrekkelijk concept is. Wat niet vergeten moet worden is de ontwikkeling van de ideeën. Het begint met inspiratie en dat gecombineerd met transpiratie, ontstaat er een creatie, waarbij innovatie en inventiviteit geboden zijn. Zeker in deze maatschappij, waarin het publiek steeds sneller verzadigd raakt. Je kunt geen concept verzinnen en vervolgens achterover gaan leunen. Je moet meegaan met de mensen en met de ontwikkeling. Ook als de mensen weer terug willen naar het oude. Ted gelooft er in dat er steeds vers bloed bij moet komen in de organisatie en dat anderen soms moeten wijken.
Hij zou zich wel weten te vermaken zonder Now & Wow, want hij is muzikant, hij schrijft, hij is dj, vj, kunstenaar, hij geeft lezingen en misschien heeft hij nog talenten, die voor mij verborgen zullen blijven. Hij kan echter moeilijk de touwtjes uit handen geven. Wel zeer herkenbaar voor een creator.
Bij binnenkomst heb ik Ted gezegd, dat ik de indruk heb dat hij als een icoon wordt beschouwd in Rotterdam. Met wie ik ook op straat loop of in een café zit, iedereen kent Ted. Zijn naam (b)lijkt garantie voor succes. Misschien realiseert men zich daardoor niet dat ieder feest voor Ted vergelijkbaar is met een voetbalwedstrijd: ‘Er moet gescoord worden’.
De heer Langenbach is een opvallende verschijning. Verstopt achter zijn petje en zijn baard, komt daar een man te voorschijn met grote ogen en een brede lach. Hij neemt het allemaal niet zo nauw, maar het is ook geen persoon, die niet serieus genomen kan worden. Uit zijn woorden, merk je dat hij al lang in het vak zit. Hij draait ook al geruime jaren mee in het leven. Hij is jong van geest.. Hij is heel speels, tikkeltje mysterieus, ontzettend zelf bewust, heeft een gezonde leefstijl en houdt van jonge mensen. Hij heeft iets tegen burgerlijkheid, haalt zijn inspiratie uit het leven van alle dag. Achter zijn politieke voorkeur ben ik niet gekomen, misschien wil ik dat ook niet weten. Ik zal de tape nog een aantal keer moeten bekijken, om de antwoorden er uit te vissen. Hij kan als geen ander een kort verhaal lang maken. Het is me een raadsel waarom hij dit doet. Want deze entrepreneur kent zijn kwaliteiten, daar ben ik van overtuigd.
