Na een ietwat mindere periode in mijn leven besloot ik om mijn rustige dorpsleven op te geven voor het drukke en levendige stadsbestaan van Rotterdam.
Om mijn geluk hier te beproeven zeg maar.
Na een ietwat mindere periode in mijn leven besloot ik om mijn rustige dorpsleven op te geven voor het drukke en levendige stadsbestaan van Rotterdam. Om mijn geluk hier te beproeven zeg maar. En ik moet zeggen het gaat me aardig goed af. Ik begin hier al aardig wegwijs te worden, begin langzaam te wennen aan het drukke verkeer en niet te vergeten aan alle trams die door de stad rijden, deed ik er in het begin nog twintig minuten over om op de fiets van Blaak naar West-Blaak te rijden nu rijd ik dat stukje op mijn gemak in tien minuten als ik alle stoplichten mee heb of soms tegen de regels in als ik heel erg haast heb gewoon door rood durft te rijden. Dit had je me een half jaar geleden zeker niet zien doen. Nee een half jaar geleden liep ik liever een half uur dan dat ik de fiets pakte en al binnen tien minuten op plaats van bestemming kon zijn en een half jaar geleden stond ik nog liever 5 minuten voor het rode stoplicht en nam liever het risico te laat te komen op mijn werk dan dat ik het risico liep onder de tram te belanden. Ik zag de krantenkoppen al voor me: “dorpsmeisje beland onder stadstram”. Mijn gedrag in het verkeer is voor mij dus, één van de dingen die bewijzen dat ik een heus stadsmeisje aan het worden ben. Nog een van de dingen die bewijst dat ik een stadsmeisje aan het worden ben is dat ik in mijn allermeeste huiskleding naar de supermarkt durf hier in Rotterdam Centrum. Dat was iets wat ik voorheen nooit zou doen in Rotterdam, niet eens zou durven. Want je weet maar nooit wie je ineens in Rotterdam centrum tegen kan komen. Want laten we eerlijk zijn de leukste mensen vind je toch wel hier in hartje Rotterdam of misschien kan ik beter zeggen: Er is meer aanbod, meer aanbod dan in een dorpssupermarkt in elk geval. Waar ook veel aanbod van is en soms veel teveel voor zo een besluiteloos meisje als ik zijn de restaurantjes en eethuisjes. Een waar walhalla voor de mensen onder ons die niet van koken houden, geen tijd hebben om te koken of gewoonweg geen keukenprinsen of prinsesjes zijn maar wel van lekker eten houden. Het tal van aanbod aan restaurantjes geven je keus genoeg en in welke keuken je ook trek hebt ze zijn hier allemaal te vinden. Als je dan eenmaal een besluit hebt gemaakt wat je wilt eten, is er nog de keuze of je eten haalt of dat je je gewoon gezellig met vrienden ergens op je wenken laat bedienen en genieten van het feit dat je niets hoeft te doen, alleen maar genieten van het eten, de sfeer en natuurlijk van elkaar. De sfeer is overigens overal in elke gelegenheid heel anders, voor elke stemming die je hebt kun je wel een gelegenheid vinden. Als ik zin heb om even rustig de krant te lezen met een heerlijk bakje jasmijnthee ga ik lekker in een hoekje zitten in de Dudok. Als ik zin heb in iets meer socializen loop ik de hoek om en neem een lekker drankje in de Sorbonne, maak een praatje met de barjongen of andere gezellige mensen die er zijn en als ik het wel heel bont en laat wil maken loop ik nog net even iets verder richting de thalia-lounge en dans ik eventueel alle stress eruit. En na zo een avondje dansen kan ik wel een stevig ontbijt gebruiken en waar kan je gezelliger en lekkerder ontbijten dan in de altijd drukke Bazaar! Ja het zijn leuke tijden voor mij sinds ik hier in het Centrum woon. Een hele goede beslissing voor iemand die net uit een dipje komt. Van die dip is inmiddels niets meer te bekennen. En mocht ik er 1 aan voelen komen kan ik altijd mijn jasje en mijn tasje pakken en me begeven naar een van de gezellige en levendige barretjes waar je dipje echt geen kans krijgt tenzij je hem zelf bestelt.
