j | f | m | a | m | j | j | a | s | o | n | d |
1 | 6 | 10 | 14 | 19 | 23 | 27 | 32 | 36 | 40 | 45 | 49 |
2 | 7 | 11 | 15 | 20 | 24 | 28 | 33 | 37 | 41 | 46 | 50 |
3 | 8 | 12 | 16 | 21 | 25 | 29 | 34 | 38 | 42 | 47 | 51 |
4 | 9 | 13 | 17 | 22 | 26 | 30 | 35 | 39 | 43 | 48 | 52 |
5 | 18 | 31 | 44 |
Afgelopen vrijdagmiddag had ik het plezier van een vroeg weekend. Samen met mijn vrouw en kind reden we even naar Bloementuin Spangen om daar te chillen met Angelique, Rohald en de aanwezige kinderen. gewoon om te kijken hoe het tuintje vordert. Het was een mooie dag en in het zonnetje was het goed te doen. Kinderen waren lekker in het zand aan het spelen en wij kletsten een eind weg.
Tot we plots opschrokken van twee kinderen die al vechtend over elkaar heen rolden waarschijnlijk met een voetbal als inzet. We keken ernaar en zagen dat het neger jongetje wel een kop kleiner was dan het Turkse jongetje, beiden 7 of 8 jaar, maar vocht als een ervaren straatvechter. Hij ramde en schopte er op los terwijl de ander al op zijn rug lag. Hij keek erbij als een ervaren killer, tjokvol agressie. Terwijl het toch gewoon maar een kind was.
Angelique ging er op af en pakte het vechtersbaasje bij zijn arm om hem weg te trekken van zijn slachtoffer. Verbazingwekkend sterk bleek hij. Het duurde te lang voordat Angelique grip op hem kreeg waardoor hij kans zag om nog eens bovenop het Turkse jongetje te springen. Toen hield ik het niet meer. Ik schrok van zoveel agressie, kreeg een golf van plaatsvervangende woede over me heen en reageerde heel impulsief. Ik ging er snel op af en overmeesterde ruw het jongetje. Ik pakte hem stevig in zijn nek en moest een arm stevig vastpakken omdat hij ondanks zijn kleine postuur moeilijk te houden was. Met enkele vermanende woorden stuurde ik hem met zijn voetbal het terrein af. 'Vechten, dat doen we hier niet!'
Ik was er behoorlijk van ontdaan en twijfelde of ik wel goed had gereageerd. Een tijdje later kwam het jongetje terug met zijn oudere neef en een aantal vriendjes en/of broertjes. Ze kwamen verhaal halen. Ze zeiden dat hun neefje geslagen was. Dat was natuurlijk niet het geval. Het jongetje had nu een totaal andere uitdrukking op zijn gezicht. Heel timide keek hij bedroefd naar de grond. Dat vooral hij slachtoffer was van geweld. Tegelijkertijd kwam de vader van het Turkse jongetje eraan die ook wilde weten wat er was gebeurd. Na een kort gesprek ging iedereen weer uit elkaar. 'Niet meer vechten', zei de vader nog. Maar of de vechtersbaas nu wat geleerd had, dat denk ik niet.
Nu ik er een paar dagen later over terugdenk weet ik zeker dat ik het anders had moeten doen. Ik weet namelijk totaal niet wat de aanleiding was en denk ook niet dat het negerjongetje er iets van geleerd heeft. Liever had ik hem apart gehouden. hem gekalmeerd en met hem gepraat. Waarom hij toch zo boos is. Dat geweld en agressie absoluut niet de manier is om doelen te bereiken. Dat samen spelen leuker is dan vechten. dat ze het weer goed moeten maken om weer samen te kunnen spelen. Liever had ik ook een gesprek gehad met zijn neef om erop te wijzen dat zijn neefje wel een ongelofelijke driftkikker is. Het duurde te lang dat voordat ik door had dat hij me niet vanzelfsprekend in elkaar zou rammen.
Ondanks dat ik 11 jaar in Rotterdam woon constateer ik dat ik goddank zelden tot nooit in mijn leven met geweld of agressie te maken heb gehad. Ik vind het verschrikkelijk. En hoop de volgende keer dat ik er mee te maken heb - en dan het liefst bij kinderen - er beter weet op te anticiperen. Ook hoop ik dat ik het vechtersbaasje nog eens tegenkom om te zien dat het eigenlijk maar gewoon een kind is die ook heel fijn kan spelen en geniet van zijn kindertijd.
Rini | 26 juni 2008Leuke foto Lee, maar je klinkt een beetje als een PVVtje. Laten we het maar met een pak zout nemen. |
Konijntje Vederlicht | 27 juni 2008Die mier zegt dus, ik ga die olifant pakken. |
Oscar Langerak | 27 juni 2008Ha Lee, misschien is het een idee dat jij je ook aanmeld en items gaat plaatsen. Ben erg benieuwd waar je mee zou komen. |