Oké, de schutting stelde niet veel voor. Ongeveer 180 cm hoog en 240 cm breed. Toch was het een hele stap om ‘m weg te halen. De buren komen ineens heel dichtbij en het duurt nog zeker twee lentes voordat de haag iets voorstelt. Je moet maar durven. Dus hulde aan de buren. Zij hoefden niet lang na te denken om ja te zeggen. De druif hebben we laten staan en we hebben drie veldesdoorns in (acer campestre) en drie meidoorns (crataegus monogyna) geplant. Het kostte bij elkaar 26 euro, waarvan 20 euro bezorgkosten. Als de sprietjes eenmaal wat hoogte en dichtheid hebben is het veiliger dan een schutting. Het wordt ook wel een hondenhaag genoemd: er komt geen hond doorheen. Het snoeien gaat dus nog wat aandacht vragen.

Ik heb al wel direct gemerkt dat onze buren ‘nette’ mensen zijn. Hun tuintje is veel opgeruimder dan de onze. Ik voel me nu verplicht om de tuin min of meer opgeruimd te houden. Het CDA zal blij met me zijn. Echte rotzooi moet er uit. Plantaardige rommel laat ik zoveel mogelijk voor wat het is. Insekten en vogeltjes moeten wat te eten en te schuilen hebben: goed voor het ecologisch evenwicht. Want met het doorbreken van de harde afscheiding hebben we ook willen bijdragen aan stedelijke ecologische hoofdstructuur. Als we nog een paar buren verderop ook zover krijgen hun schutting in te ruilen voor een haag, wroeten binnenkort de everzwijnen door de border. Natuur in je achtertuin. Je hoeft de stad niet meer uit. Wie volgt? (De meidoorn die ik nog over had is geplant in het Zuiderpark: ecologische stadsguerrilla).

Array
(
)