Heftige vechtpartijen, steekpartijen of erger een schietpartij op school. Het zijn de afgelopen jaren de kranten die hierover berichten en tot aan politiek Den Haag schreeuwde iedereen moord en brand. Er moest een oplossing voor komen, maar hoe?
Pesten is in tal van dit soort zaken de oorzaak geweest, maar is het überhaupt mogelijk pesten uit te bannen op school? Pesten is niet uit te bannen, maar scholen kunnen wel een daad stellen door bijvoorbeeld het slachtoffer van pesterijen in bescherming te nemen.
Afgelopen maandag was ik in Bolnes en terwijl ik op een bankje een boek las hoorde ik twee kinderen naar elkaar schreeuwen. Het jongetje had kort daarvoor het meisje kennelijk geplaagd vanwege haar gewicht en dit schoot haar in het verkeerde keelgat. Het meisje –mollig en met bril- schreeuwde vanaf een bankje naar het jongetje dat ze het zat was gepest te worden. Het zijn twee doodgewone kinderen en toch al heeft een van hen grote problemen. Terwijl ze schreeuwend elkaar attenderen dat ze niet hoeven te schreeuwen, bleven ze schreeuwend met elkaar communiceren. Het vergemakkelijkte het meeluisteren voor mij en aandachtig bleef ik luisteren naar hun verhaal.
Het jongetje schreeuwde de vraag waarom ze haar steeds moesten hebben om vervolgens luidkeels het trieste antwoord te moeten horen: “ze pesten mij, omdat ik dik ben en een bril hebt.” Ik had oprecht met het meisje te doen, maar wilde mij niet mengen in hun geschreeuw en hield het op het volgen van hun verhaal. Het jongetje bleef vragen stellen als: “wie pest jou dan? Waarom doe je niets terug, zoals je ook nu tegen mij doet? Waarom zeg je het niet tegen je meesters?”
Het meisje werd gepest door de jongetjes en meisjes in haar klas gepest, maar daar stopt het niet voor haar, want deze zelfde kinderen zetten kinderen uit andere groepen ook tegen haar op. Het meisje had het gevoel alsof de hele school haar pest. Ze trok ook regelmatig haar mond open “het produceren van een hoop geluid gaat haar gemakkelijk af”, maar er is niemand die haar hoort!
Des te langer ik luisterde naar haar verhaal, des te meer ik meelij met haar kreeg. Verbaal sterk, maar niemand die je helpt. Ook zijn haar meesters en juffen ervan op de hoogte, maar die doen niets. Wat ik mij op dat moment begon af te vragen is of haar ouders hier lucht van hadden en wat zij aan het gepest van hun dochtertje doen. Het meisje was hooguit tien of elf jaar en vond dat ze nu al een kut leven had.
Wat doen scholen tegen pesters? Mijn ervaring is dat ze hier bijzonder weinig tegen doen. Ik heb mij laten vertellen dat dit voor ouders en docenten te herkennen is aan tal van gedragingen, waaronder de volgende:
· Kinderen die gepest worden zijn erg op zichzelf.
· Kinderen die gepest worden willen liever niet naar school.
· Kinderen die gepest worden zijn vaker ziek.
· Kinderen die gepest worden zijn erg emotioneel.
Jaarlijks worden 385.000 kinderen gepest, in het basisonderwijs wordt een op de vier kinderen gepest. Het zijn cijfers waar je U tegen zegt en het is nog slechts een ruwe schatting, het zullen er waarschijnlijk nog “enkele” duizenden meer zijn.
Dat kinderen elkaar pesten kan ik ergens nog begrijpen, ze hebben namelijk geen weet van wat het doet met het slachtoffer. Kinderen doen wel meer domme dingen, maar het is dan juist de taak van de docent of ouder hier tegenin te gaan en ze tot de orde roepen. Te vaak krijgt het gepest kind van zijn of haar meester iets te horen in de trant van: “Schelden doet geen pijn” of “alles wat ze zeggen zijn ze zelf.”
Hoe, hoe kunnen we nu eens echt pesters aanpakken en slachtoffers daadwerkelijk de bescherming bieden waar ze recht op hebben?
Karim Khaoiri
