Het oudste beroep van de wereld is niet voor niets het oudste beroep van de wereld.
Gisteren vertelde ik Harold Smits enthousiast over mijn formele en informele interactie. Harold heeft het bedrijf A*Life, dat zorgt voor teamspirit, leiderschap en vernieuwing in groeiende ondernemingen. Via management coaching, workshops, creatieve communicatie, teambuildings en lezingen dragen zij bij aan prestaties met pit en plezier. We waren bezig voor de
Urban Country Club met de voorbereidingen voor het project ‘Hart van het Onderwijs’. Ik leg uit dat formeel betaald is en informeel onbetaald, hij zegt: ‘waarom noem je het gewoon niet onbetaald en betaald, formeel en informeel zegt mij niets’. Harold is altijd een beetje expliciet, dat is het leuke aan hem, maar hij heeft een punt.
Later dacht ik, formeel is meer officieel, beleidsmatig, overheid, e.d. en informeel los, buiten de officiele regels en afspraken, e.d. Harold werkt in het bedrijfsleven, daar is het vaak, wat kost het, wat levert het op. Eigenlijk is betaalde interactie en onbetaalde interactie beter, omdat het nog simpeler en universeler lijkt. Vergelijk het met betaalde en onbetaalde liefde. Bij nadere beschouwing is het overigens weer niet zo simpel en zeker niet eenduidig, vrouwen vallen op status, mannen willen graag een mooie vrouw, in hoeverre is de man-vrouw relatie gelijkwaardig, vrijblijvend of is het een economisch gebeuren. In traditionele samenlevingen wordt het huwelijk vooral economisch bekeken. Als je het woord liefde door sex vervangt is het iets makkelijker uit elkaar te houden. Ik wil deze gedachtegangen over interactie afsluiten, alles schiet haar doel voorbij als je te ver doordenkt, het valt over de rand van het essay. Je raakt als het ware steeds meer in focus en dan schiet je erdoorheen, het beeld wordt weer onscherp.
De voorlaatste stelling van Wittgenstein in zijn Tractatus gaat hierover, die staat voor die hele beroemde laatste stelling 7:
Van dat, waarover niet kan worden gesproken, moet men zwijgen. ( in het Duits klinkt het natuurlijk veel beter;
Wovon man nicht sprechen kan, darüber muss man schweigen) Ik ben het hier overigens niet mee eens, spreken heeft natuurlijk veel meer functies dan waarheidsvinding, het is gedrag. Het gaat mij om 6.54 :
Mijn stellingen zijn verhelderend omdat hij die me begrijpt ten slotte erkent dat ze onzinnig zijn, als hij door middel van mijn stellingen-er op-boven ze uit geklommen is. (hij moet om zo te zeggen de ladder omvergooien na erop geklommen te zijn)
Hij moet deze stellingen overwinnen, dan ziet hij de wereld goed.Deze voorlaatste stelling haalt eigenlijk de laatste onderuit. Wittgenstein ging in zijn latere werk veel meer twijfelen en stelling 7 heeft hij eigenlijk verworpen. Hij noemde filosofische onderzoekingen een fotoalbum, waardoor je een familie of gebied leert kennen (vrij uit mijn hoofd, ik heb het boek weggegeven).
We zijn overigens nog steeds op zoek naar tuinvrouwen en tuinmannen, na het weekend volgt de profielschets...
