Inmiddels hebben we flink wat projecten en mensen werken. Schrijven helpt om zaken concreter en werkbaar te maken. Net zoals wij onze projecten deels volgen via de site en de televisieuitzendingen, zo kunnen onze mensen mijn gedachtespinsels en managementproblemen ook volgen. We moeten het uiteindelijk samen doen, past goed bij onze aanpak en door iedereen te volgen.

Net twee uur gesproken op het Proefpark met een onderzoekster van Alterra, die in opdracht van het Ministerie van Landbouw onderzoek doet naar groen in de stad voor kinderen. Het was een gezellig gebeuren, Janet (topvrijwilligster) Stanley (parkmanager), Jaap (vaste bezoeker), Gerard (dakparkkenner) en Apollonia (inspirerende praatjes) waren er ook. Iedereen praatte door elkaar heen, Florence (de onderzoekster) kreeg het er benauwd van. Apollonia hield een lofzang over het parkje, Gerard een uitgebreid betoog over het Dakpark, Stanley vertelde over de buurt en zijn aanpak. Janet voorzag iedereen van koffie en attendeerde op de kolonie mussen die in de bamboestruiken zat. Ik schreeuwde er ook tussendoor over het belang van beheer, onderhoud en de menselijke natuur. Het was 12 uur en dan komen onze vaste buurtkinderen erbij zitten, die alles zo’n beetje aanhoren.

Ik dacht bij mezelf, dit is het wel: Landleven in de Stad, dat hebben we toch mooi voor elkaar gekregen. De onderzoekster vroeg ook wat nu het moeilijkste was, niemand twijfelde: de overheid, de bestuurders, alle mensen die overal verstand van hebben en zich overal mee bemoeien. Nederland bezit een hele klasse die wordt opgeleid om zaken op te lossen, ze komen niet op het idee dat zij het wellicht niet weten of dat sommige dingen zich vanzelf oplossen als je het de kans geeft.

Grapje: ‘Het Nederlandse woord voor corruptie ? Bureaucratie !’

Toen ik terug naar kantoor fietste, dacht ik, het zou wel leuk zijn als wij een onderzoeksopdracht kregen om alle professionals te enquêteren, net zoals zij steeds bewoners enquêteren. Natuurlijk is dat in een andere context met andere doeleinden al gedaan (wat is er eigenlijk nog niet onderzocht), hieruit bleek dat slechts 15% van de mensen het naar hun zin heeft op hun werk.

Dus als je van beneden naar boven kijkt kun je spreken over bepaalde achterstandsinstituten en achterstandsbedrijven waar mensen niet prettig werken. Net zoals ze naar woonwijken kijken waar mensen niet prettig wonen en waar leefbaarheidsprojecten worden gedaan, zou ook hier aan werkbaarheidsprojecten gedaan moeten worden. Misschien is te veel onderzoeken helemaal niet leuk, het zou best kunnen, net zoals te veel binnenzitten. Daar zou toch eens onderzoek naar gedaan moeten worden, maar wie zou dat moeten doen, wie onderzoekt de onderzoekers ?

Ik hoorde overigens net dat de absolute deadline voor mijn essay nog wel even op zich laat wachten, er is dus nog tijd om een negen te halen !