Gehaktbal op pootjes

Mascotte van de band en wandelend prentenboek Dikke Dennis was er ook weer bij. Af en toe brult hij een nummertje mee, nou ja, nummertje, het gaat o.a. om de PPS publieksfavoriet Schoppenaas, cover van Ace of Spades… paaaarty! Dennis explodeert bijna uit z’n hotpants, hij stuitert over het podium als een gehaktbal op pootjes; precies ter hoogte van zijn lever staat met grote letters Hazes getatoeëerd. De naam van de gekwelde volkszanger deint op en neer op de vetrollen van de knuffelmuppet. Hoe vaak zouden Peter, Bart en Bartman  al in het bandbusje hebben gezeten samen met deze kerel, ruftend en bier zuipend? Ja, da’s rock ‘n’roll, piepers. Don’t roll the dice, if you can’t pay the price.

Doorgeroeste oliepan

De echte frontman van PPS is Peter. Die is goed, man! De fans zijn dol op hem, ja, vind je ’t gek. Het plezier spat er gewoon van af, met alle wilde frisheid van een doorgeroeste oliepan. Peter doet waar hij goed in is: beuken, rammen en ronken. Voor het eerste nummer afgelopen is, is het voorste gedeelte van de zaal al veranderd in een kolkende moshpit. Altijd spannend om te zien of er nog iemand op z’n bek gaat. Ja, hoor, daar vliegt het eerste bloed al door de lucht! Deze avond kan niet meer stuk.

Rock’n’roll ei

Ik ben er ook achter gekomen waarom deze band Peter Pan Speedrock heet. Speedrock, okee, maar Peter Pan? Nou, het is dus omdat ze iedere gig spelen als een stelletje punk-kuikens die net uit ‘t rock’n’roll ei zijn gekropen. In ’t geval van Dennis moet dat wel een heel groot ei zijn geweest, trouwens. Daarbij gaan deze gasten te keer alsof het einde van de wereld nabij is, en dit hun laatste daad. Dat maakt hun optredens zo leuk.

Knuffels en kusjes