Filmproducent

Een filmproducent is een persoon die verantwoordelijk is voor de productie van een bepaalde film. Hij is degene die de financiën en de organisatie van een film overziet en op zoek gaat naar de financiële middelen, dit kan zowel bij de overheid als bij privé-partners zijn, op nationaal en internationaal niveau. Hij is verantwoordelijk voor alle zakelijke en organisatorische aspecten bij het maken van een film. Hij kan filmprojecten beginnen of ze onder de aandacht van studio's brengen. Hij stelt de filmcrew samen, zoekt een filmregisseur bij een bepaald script of andersom, en regelt de promotie en marketing van een film. Verder houdt hij toezicht bij het filmen en dient hij als spreekorgaan tussen de filmregisseur, de scenarioschrijver en de filmproductiemaatschappij.

Bij de grote filmstudio's in Amerika wordt een producent vaak bijgestaan door een uitvoerend producent en een opnameleider. De eerste regelt dan vanuit kantoor de afspraken en de locaties, de laatste regelt alles op de set. Ook in Nederland zijn er producenten die de meeste taken aan assistenten overlaten.

Filmregisseur

Een filmregisseur is de persoon die verantwoordelijk is voor de totale uitvoering van een filmproject en wordt in Europa ook vaak gezien als de "maker" van de film, zoals de auteur van een boek. De regisseur is echter alleen de artistieke leider van het filmproces en zal altijd een producent naast zich hebben voor de financiële kant van het proces.

Functie

Een regisseur kan een film maken in opdracht van;

• een filmproductiemaatschappij voor het maken van een bioscoopfilm;
• een televisiebedrijf (voor het maken van een televisiefilm);
• zichzelf (de zogenaamde vrije producties). Vrije producties komen in de praktijk bijna niet voor. Deze worden dan door zijn eigen filmproductiemaatschappij gemaakt. Ook al steekt hij er dus privégeld in. Hij wordt feitelijk gezien als geldschieter/grootaandeelhouder van de productie. Hoe groter de aandeelhouder hoe groter de invloed. Maar meestal werkt een regisseur samen met een filmproducent.

Taakinvulling

De regisseur is intensief betrokken bij, of verantwoordelijk voor:

• de interpretatie van het scenario (sommige regisseurs schrijven zelf een scenario),
• de keuze voor de stijl en techniek van het filmen (gedelegeerd aan respectievelijk de Art Director en de Director of photography)
• het maken van een storyboard
• de casting (het uitkiezen van de acteurs) en de rolverdeling, (gedelegeerd aan de Casting Director)
• aansturing van de filmacteurs,
• de samenstelling van zijn filmcrew, (gedelegeerd aan de productieleider)
• de aansturing over de filmlocaties, filmset, decorbouw, rekwisieten, kostumering, grimering, (gedelegeerd aan de Art Director)
• aansturing van de technische realisatie, (gedelegeerd aan de Director of photography)
• aansturing van de eindmontage van het gefilmde materiaal, (gedelegeerd aan de cutter of editor)
• aansturing van de keuze van de muziek (die al dan niet in zijn opdracht speciaal is gecomponeerd)
• begeleiding van de post-productie of filmnabewerking, waaronder de geluidsnabewerking.

Bij veel aspecten overlegt de regisseur met de filmproducent, zowel in het voortraject, als tijdens de opnamen. In de praktijk is de rol van een producent veel groter dan veel mensen denken. Een producent heeft ook vaak het laatste woord in het creatieve proces. Een film maken is een kostbare zaak, van vaak vele tientallen tot honderden miljoenen euro's. Een producent is namens de geldschieters verantwoordelijk voor het commerciële succes van een film.

Editor

Een editor is iemand die verantwoordelijk is voor de verwerking, bewerking en/of samenstelling (montage) van beeld- en/of geluidsmateriaal tot een product dat geschikt is voor publicatie. Een editor kan werkzaam zijn in de filmbranche, bij de televisie, bij de radio, of bij commerciële audio/videobedrijven. Er is geen goede vertaling van het woord 'editor' in het Nederlands. 'Montagespecialist' komt dichtbij, maar is geen gangbare term. Overigens moet 'editor' vanuit het Engels vertaald worden met 'redacteur'.

Verslaggevers die werken bij de snelle nieuwsvoorziening zijn meestal zelf ook de editor en de regisseur van hun eigen opnamen. Eenvoudig samengestelde programma's kunnen gemakkelijk door de maker(s) zelf worden gemonteerd. Maar bij ingewikkeldere producties, zoals grote documentaires en vooral speelfilms, worden de taken meestal verdeeld en wordt het 'monteren' aan specialisten overgelaten.

Cameraman

Een cameraman (-vrouw) is iemand die een film- of videocamera bedient.

Functie

Het werk bestaat uit het met de filmcamera of videocamera vastleggen van bewegende beelden (filmen) ten behoeve van films, nieuwsprogramma's, documentaires of opnames in een studio. Het is de taak van de cameraman het materiaal zo te filmen dat de editor (of cutter) op veel plaatsen kan knippen, zodat hij of zij veel vrijheid heeft bij het monteren van de film. Tijdens het filmen van een uitzending op tv mag een cameraman zich niet met de uitzending bemoeien.

Eerste regieassistent

De eerste regieassistent is de rechterhand van de regisseur. Zijn taak bestaat onder andere uit helpen bij het opstellen van het draaiboek, eventueel castings organiseren voor het zoeken naar acteurs. Als er geen opnameleider aanwezig is, zal hij deze taak op zich nemen zodat alles vlot en volgens schema verloopt.

Journalist

Een journalist verzamelt feiten over recente gebeurtenissen van algemeen belang en onderzoekt of analyseert die en maakt daarvan meestal een verslag dat hij publiceert in een actueel (nieuws)medium. Dat wordt journalistiek genoemd (van het Frans journal, wat dagboek of later dagblad betekent). Een journalist wordt vaak gezien als de beoefenaar van een vrij beroep, dat wil zeggen dat hij of zij vaak werkt vanuit een diepere motivatie die losstaat van een directe aanstelling of opdracht, te vergelijken met die van bijvoorbeeld een arts of priester. Journalisten wensen net als deze groepen te beschikken over een wettig erkend beroepsgeheim.

Algemeen

Iedereen die journalistiek bedrijft kan zich in Nederland en België journalist noemen, ongeacht voor welk medium hij of zij werkt en of het bezoldigd gebeurt of niet. Daar staat tegenover dat veel organisaties, waaronder de overheid bepaalde eisen aan journalisten stelt. Dat is bijvoorbeeld het bezit van een politieperskaart of ten minste een gewone perskaart voor het bezoeken van rampgebieden, accreditatie bij de Tweede Kamer voor toegang tot het Kamergebouw en dergelijke, of bij het Witte Huis in de VS. Ook de Nederlandse vakbond van journalisten, de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ), stelt bepaalde eisen aan nieuwe leden.

Journalisten van grotere kranten en programma's werken voornamelijk in loondienst, maar veel journalisten zijn freelance (vooral vanwege bezuinigingen bij kranten en andere redacties).

Het werk van een verslaggever wordt door een redacteur of eindredacteur bewerkt voordat het wordt gepubliceerd. Elk medium heeft hiervoor zijn eigen systematiek. Op veel kleinere krantenredacties vallen de functies verslaggever en redacteur vaak samen. De eindverantwoordelijkheid over de gehele journalistieke inhoud van de publicatie valt onder een hoofdredacteur; de eindredacteur is meestal degene die de actueel uitgebrachte editie goedkeurt.

Interview

Een interview, ook wel vraaggesprek genoemd, is een gesprek waarbij een of meerdere personen worden ondervraagd door een of meerdere personen. Het is een methode om een persoon systematisch kennis van een ander te laten vergaren. Interview of vraaggesprek is ook de naam van de (eventueel bewerkte) publicatie van het gesprek.

In de journalistiek

Vraaggesprekken zijn een beproefde methode van kennisvergaring in de journalistiek.

Verschillende journalistieke culturen hebben daarbij verschillende manieren om het interview na bewerking weer te geven. Zo mogen Amerikaanse interviewers niets in een tekst veranderen en moeten feitencontroleurs (fact checkers) nagaan of het gezegde wel waar is.

Nederlandse journalisten daarentegen hebben een bepaalde vrijheid om het interview te interpreteren. Daarbij heeft de geïnterviewde vaak wel het recht om een uitgewerkt interview voorafgaand aan publicatie in te zien, en feitelijke fouten te laten herstellen.

Een interviewer kan door de juiste sfeer te creëren en door de juiste vragen te stellen een gesprek een eigen karakter meegeven en de geïnterviewde bekentenissen ontlokken.

Methoden

Als de interviewer verwacht dat de geïnterviewde niet gemakkelijk bepaalde informatie prijs zal geven, staan hem of haar verschillende methoden ter beschikking.

• Thuisvoordeel: het gesprek kan op een terrein worden gehouden waar de interviewer zich op zijn gemak voelt, de geïnterviewde niet.
• Twee tegen een: als er meer interviewers zijn dan geïnterviewden, zou dat in theorie de laatsten ongemakkelijk kunnen laten voelen. Een concreet voordeel is dat één persoon de vragen stelt, terwijl de ander uitspraken met oudere vergelijkt en op basis daarvan nieuwe vragen formuleert. Politieagenten die een arrestant ondervragen, kunnen ook nog eens gebruikmaken van de bad cop - good cop-methode, waarbij een van de ondervragers via sympathie, en de ander via geweld probeert antwoorden los te peuteren.
• Herhaal het antwoord: geïnterviewden die een mediatraining hebben ondergaan zullen hier niet snel intrappen, maar anderen, waarvan de interviewer denkt ze net op een onjuistheid te hebben betrapt, kunnen hierdoor wel meer informatie dan bedoeld prijsgeven. De interviewer herhaalt het laatste gezegde in vragende vorm. Dit is voor een geïnterviewde vaak een cue om dieper op het onderwerp in te gaan.

Camjo

Camerajournalisten, of "camjo's", maken deel uit van een nieuwe ontwikkeling in de televisiejournalistiek. Een camjo maakt zijn reportages volledig zelfstandig. Hij maakt zelf de opnames met zijn videocamera, registreert het geluid en monteert ten slotte ook zelf de beelden. Het kan zijn dat hij de reportage bovendien ook nog eens zelf van commentaar voorziet.
Het camjo-principe, of de polyvalente journalist, kadert in een filosofie die het grondplan van een televisiestation compleet hertekent. "DV native, van lens tot antenne" luidt het motto. Videosignaalverkeer ruimt plaats voor datatransport. De gehele postproductie- en transmissie-infrastructuur wordt daardoor tot een netwerk van enkele computers gereduceerd.
 De gemaakte beelden worden gemonteerd op een computer.