Deadline

U kent het vast wel en u moet er waarschijnlijk ook aan voldoen; de efficiency van de hedendaagse maatschappij. Naarmate de technologieën vorderen en er steeds meer geld verdient moet worden om onze consumptieve kapitalistische economie draaiende te houden, moet er steeds harder gewerkt worden. Efficiency is de nieuwe kretologie voor het goede ouderwetse “noeste arbeid”. Er moet in steeds minder tijd meer gedaan worden, de hele moderne samenleving is doorspekt met voorbeelden die toch een opmaat moeten zijn van waar we uiteindelijk naar toe gaan. Efficiency het nieuwe toverwoord voor de 21e eeuw.

Schoolklassen worden steeds groter, meer leerlingen per leraar. De prestaties van scholen worden gemeten en ontlenen hier ook hun bestaansrecht aan, een schoolbestuur zal er dan ook alles aan doen om deze resultaten hoog te houden, met als gevolg dat de onderwijzer veel effectiever moet omgaan met zijn tijd, er moeten immers veel meer leerlingen overgaan. Helaas zijn er de laatste tijd toch best wat scholen gesneuveld op deze kruistocht van efficiency, om dan nog maar te zwijgen over het aantal leraren die thuis zitten met een burn out of die van pure ellende maar uit dit leven zijn gestapt.

Tegenwoordig is ook het ziekenhuis een geoliede efficiënte machine, voor je het weet sta je met je nieuwe kunstknie met een paar dagen alweer buiten. Bij de kleinere ingrepen zoals een paar nieuwe borsten, een neuscorrectie of het verwijderen van kruisbanden, sta je dezelfde dag alweer buiten. Tja het zieke lichaam moet beter worden dat kan ook thuis, maar de geest die bij dat lichaam hoort had misschien toch wel even net wat langer intensievere nazorg gehad.

Tja we kunnen zo absoluut een tijdje doorgaan, de treinmachinist moet een rondje om de kerk gaan rijden, dit scheelt weer overstaptijd en is een stuk efficiënter. Maar dat de machinist van pure verveling fouten gaat maken en er zo af en toe een signaallicht wordt gemist en er een trein verongelukt maakt schijnbaar niet uit.

We zitten immers met zijn allen gevangen in die rijdende trein, die tijdscapsule van efficiency. Meer produceren in minder tijd, meer presteren in minder tijd, meer geld verdienen, kosten weg snijden, optimalisatie curves, “break even” en het hele wiskundig economische rataplan.

Nu moeten zelfs politieagenten een quotum halen om per agent 150 boetes op jaar basis uit te schrijven... Ronduit belachelijk elk menselijk aspect wordt weggehaald, zelfs die ene aardige agent die er nog is en die aan het eind van het jaar zijn quotum van 150 boetes nog niet heeft gehaald, veranderd in een ware klootzak. Als je de pech hebt dat je deze latente kwezel van een wetsdienaar treft op kerstavond ben je de pineut, hij zal voor elk gebrek aan je transportmiddel een boete uitschrijven.

Kwalijk nemen kun je het hem niet hij moet immers efficiënt functioneren voor zijn gezin thuis. En om nu thuis aan te komen op kerstavond om te melden dat je ontslagen wordt omdat je te weinig boetes hebt uitgeschreven is ook weer zo wat, hij of zij is immers niet voor niets agent geworden.

Daarnaast is het natuurlijk erg prettig voor moedertje staat om deze hard verdiende euro's van de haastige geëfficiënceerde medemens (wordt een nieuw van dale woord red.) af te pakken. Ja Jan met de pet zal zich moeten haasten in deze snelle maatschappij en hierdoor ook te snel rijden.

Efficiency beste mensen wordt de ondergang van onze maatschappij dat beloof ik u, we halen al het menselijke uit ons werk, we flitsen voorbij aan momenten die we bewuster zouden kunnen beleven we missen zo dadelijk niet alleen de trein van het leven, maar ook de intensiteit en verbondenheid met het hier en nu. En o ja shit ik moet deze column van 630 woorden nog voor twaalven inleveren...

Manuel Schiesser 22 oktober 2010