Vier boze jonge meiden die niet op hun mondje gevallen zijn en een documentairemaakster
Wie vanavond de discussie tussen de vier meiden en documentairemaakster Mildred Roethof in De Wereld Draait Door heeft gezien mag het niet ontgaan zijn, het was een puinzooi! Het draait allemaal om haar nieuwe documentaire Rauw en Puur waarin ze o.a. jonge meiden volgt die kennelijk nogal losse handjes hebben of dit in ieder geval beweren te hebben. Los van die vraag draait de ruzie tussen de jonge meiden en Mildred Roethof of er wel of niet bewust een te negatief beeld geschetst is van die jonge meiden. In een domme poging die discussie te voeren nodigde DWDD zowel de meiden uit als de documentairemaakster om hierover te praten, maar van regie was geen sprake. We waren getuigen van een welles-nietes spel waar vooral de meiden de overhand hadden. Op bijvoorbeeld de afgesloten contracten wilde Mildred Roethof niet ingaan en op de vraag van Arie Boomsma evenmin “ging over het compleet maken van een documentaire waar zowel negatieve als positieve aspecten in zitten.”
Los van de vraag wie gelijk heeft laat de discussie zien dat het om een onderwerp gaat die nogal gevoelig ligt, net als in haar vorige documentaire “Sex sells”. Ook toen was er heel veel ophef, ook toen werd er gewezen naar contracten en ook toen vonden de mensen die in haar documentaire voorkwamen dat er een te negatief beeld geschetst werd. Die documentaire is uiteindelijk van het internet afgehaald “Uitzending Gemist” en niet opgenomen in het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid, vanwege de keiharde afspraken die destijds gemaakt zijn.
Wat mij vooral aan haar stoorde is dat ze dreigde op te stappen, dat ze opnieuw naar een eerder onderzoek verwees “vorige keer ging het om het onderzoek van Rutger Nisso Groep”, dat ze niet op vragen inging of er vaag over bleef, dat ze te vaak aangaf dat ze niet alleen de hand had in de montage, de meiden zonder onderbouwing uitmaakte voor liegbeesten, volop meedeed in het krakende geschreeuw en tot slot haar collega erbij riep om haar te ondersteunen. Haar collega was overigens wel interessant, want de man gaf aan dat ze de meiden twee dagen hebben gevolgd en er in die dagen bijna geen afspraak met hen te maken viel. Ik pleit de meiden niet vrij, maar het zijn nog wel jonge meiden die zich door deze documentaire aangevallen voelen en zich tevens zorgen maken dat dit hun toekomst kan dwarsbomen. Het zijn in mijn ogen meiden die hulp nodig hebben, die rondlopen met een hulpvraag, die zonder mediatraining aanschuiven in een zeer goed bekeken tv-programma en in mijn optiek niet thuishoren in een documentaire als dit slechts een negatief beeld over hen schetst.
Hoe dan ook zorgt deze discussie er wel voor dat ik nieuwsgierig geworden ben naar de inhoud van de documentaire. Is het een documentaire die inderdaad de jongeren die erin voorkomen negatief wegzet? Zal het uiteindelijk een documentaire blijken die een volledig beeld geeft over deze jongeren? Zal het een documentaire zijn die vooral goed blijkt voor de kijkcijfers, voor de documentairemaakster en negatief voor die jongeren?
We gaan het zien!
Karim Khaoiri