tien willekeurige woorden gekozen uit een kranten artikel en met deze woorden een verhaal geconstrueerd.

….Ik heb mezelf maar weer eens verwend. Ik vond dat ik het verdiend had. Mooie leren schoenen van Kariboe-leer. Uniek, dus de 140.000 dollar wel waard, dacht ik zo. Toch een veelzeggend gegeven, dat ik mezelf pas iets gun, als ik vind dat ik het verdiend heb.

Bijzonder voorspelbaar echter in deze calvinistische samenleving. Mijn leven is doordrenkt van schuld en boete. Vette dank aan de heer Calvijn en al zijn volgers. Kom er maar eens vanaf. Het zal me toch mooi meer dan 140.000 dollar kosten voor een goede shrink die me daar vanaf helpt.

Ik vraag me af, welk argument, het tij dat in mij leeft, eindelijk keert.

Misschien kan ik beter spreken van een slachting van alle ideeen, uitgangspunten, overtuigingen en waarheden die ik heb. Het zal niet aankomen op één argumentje. Ik ervaar het als ‘killing’ hiermee te leven, wetend dat je het grootste deel van het leven handelingen verricht, emoties ervaart die zijn ingegeven door uitspraken en ideeën van een man uit het verleden.

Tja, ander onderwerp dan maar, dit deprimeert me en mijn pen is bijna leeg.

Later.