Na vanmorgen het interview gelezen te hebben in de Volkskrant magazine met minister Verhagen bleven er steeds twee vragen hangen. Wat zijn idealen zonder principes? Kun je idealen los zien van principes?

Ik ben er nog niet uit, maar neig naar nee. Idealen zonder principes zijn voor mij vooralsnog nietszeggend, zonder principes verwordt het woord ideaal tot een onduidelijk nietszeggend containerbegrip. Wel staan voor godsdienstvrijheid, maar niet durven staan voor moslims als een partij zich zo afzet tegen moslims. Roepen dat je staat voor je idealen, omdat Wilders anders wel in het Kabinet had gezeten is niet afdoende. Sterker nog, zonder de steun van Wilders is er geen Kabinet. Als de idealen van Wilders niet ingewilligd worden op verschillende terreinen heeft Wilders een probleem, heeft het Kabinet een probleem. Waar zijn je principes dan? Wat zijn je idealen je nog waard dan? Verhagen wil graag dat we normaal doen tegen elkaar, maar als hij terecht de vraag gesteld krijgt over (een van) de denigrerende uitlating van Wilders over “Islamitisch stemvee” grijpt zijn woordvoerder in. Zijn woordvoerder zegt hierover: ‘Daar maakt het Kabinet ook werk van’, waarna Verhagen zegt: ‘Ja, dat is zo. Door het integratiebeleid.’

Ik hoop nog altijd dat een CDA’er Verhagen om zijn oren wil slaan met deze ongepaste uitspraak, Gerd Leers is het schoothondje, is verworden tot de zielige knuppel van Wilders. Wilders heeft wat het integratiebeleid de touwtjes meer dan op andere terreinen in handen, het is Wilders die op dit terrein volledig de dienst uitmaakt. Hoe kun je zeggen dat je middels het integratiebeleid, wat zo in handen is van Wilders, de mensen weer normaal met elkaar wil laten omgaan? Tja, eerder viel al te lezen dat hij het liefst had gewild dat de multiculturele samenleving twintig jaar geleden afgeschaft was. Ik zoek de verklaring voor zijn uitspraak maar bij die uitspraak.

Een maatschappij dat verandert, een land dat in haar samenstelling verandert moeten we kennelijk niet willen. Het is te simpel om te zeggen dat we terug moeten naar een Nederland van ver voor mijn tijd, terug naar een Nederland waar mensen zich in kunnen herkennen. Tot wie richt Verhagen zich dan? Voor wie wil hij Nederlander Nederlandser maken? Voor de mensen die destijds bij mijn ouders varkenskoppen naar binnen mikte, omdat ze geen Marokkanen naast zich wenste? Voor de mensen die alleen gereformeerde hoofddoekjes willen? Voor wie wil Verhagen dat Nederland weer Nederlandser wordt?

Hoe geaccepteerd Wilders is blijkt uit de wijze waar Verhagen het voor hem opneemt. Hoe hij de spookbeelden van Wilders, die moslims voor Sharia verlangende monsters uitmaakt, slechts iets probeert af te zwakken door te zeggen dat er mensen zijn die de Sharia willen. Beste Verhagen, er zijn ook Nederlanders die vinden dat rechters de doodstraf uit moeten kunnen spreken, zegt dit dan iets over alle Nederlanders? Verhagen verlangt naar een Nederland voor de Nederlanders, zoals er rednecks zijn die verlangen naar de KKK. Terug naar een blank op klompen lopend Nederland, eruit met al dat mislukte gespuis of zoals de witte puntmutsen het zouden zeggen “Diversity sucks!” of “fight crime: Abort Black Babies!”.

Verhagen vergoelijkt het gedachtengoed van Wilders, door uitspraken van Wilders bewust af te zwakken of in een ander geaccepteerde context te plaatsen. Verhagen vergoelijkt het gedachtengoed van Wilders door te stellen dat de multiculturele maatschappij mislukt is. Verhagen vergoelijkt het gedachtengoed van Wilders door met zijn populisme-light angst voor den vreemde een terechte angst te vinden. Verhagen vergoelijkt het gedachtengoed van Wilders door zijn hunkering naar een Nederland voor de Nederlanders, een Nederland van voor mijn tijd.

Beste Verhagen, U schrijft ons wel heel snel af!

Karim Khaoiri