Zoals jullie al eerder hebben kunnen lezen ben ik niet zo een theaterliefhebber geweest. Voor mijn één na laatste voorstelling koos ik voor Erinnerung van La Pat. Ik had nog nooit van deze mevrouw gehoord en wist totaal niet wat ik kon verwachten. Ik ben niet echt een liefhebber van Duits, maar dat was voor mij eerder een reden om er heen te gaan.

De voorstelling vond plaats in de kleine zaal, ik zat naast een oud stel en begon met hen te praten. Zij gaven aan grote fans van haar te zijn en vertelden mij dat zij erg blij waren dat La Pat, eindelijk na 20 jaar, een nieuw album heeft gemaakt. Zij vertelden mij dat La Pat o.a. in India is geweest en dat dit terug te horen is haar album. Zelf kom ik van oorsprong uit India en daarom was ik benieuwd naar het optreden van mevrouw La Pat.

De oudere mevrouw die naast mij zat vertelde mij dat zij altijd kippenvel krijgt als La Pat begint te zingen. Dit zorgde ervoor dat ik benieuwd werd of dit ook bij mij zou gebeuren.

Via via had ik vernomen dat de voorstelling 70 minuten zou duren, ik vroeg mijzelf al af hoe ik al die minuten door zou komen als ik naar Duits moest luisteren.

La Pat begon met een lied dat zij op haar eigen manier in het Hindi heeft gezongen. Ik was erg onder de indruk, gezien de Indiase liederen die ik heb gehoord, op een andere manier worden gezongen. Wat ik echt leuk vond is dat zij ieder lied vol emotie heeft gezongen. Dit zag je terug in haar lichaamshouding en haar gezichtsuitdrukkingen.

Na het tweede lied zei de oudere mevrouw naast mij; “dit is weer een keer wat anders dan popmuziek he”. Waarop ik moest lachen en zei dat het inderdaad heel anders is dan ik gewend ben. Nog nooit in mijn leven heb ik iemand op die manier zien en horen zingen.

Zij heeft verschillende liederen gezongen in verschillende talen, waaronder; Hindi, Frans, Spaans en Italiaans. La Pat werd begeleid door twee achtergrondzangeressen en haar broer die de viool bespeelde.

Wat mij erg opviel is dat er veel ouderen aanwezig waren in het publiek, maar aan de andere kant verbaasde het mij niet helemaal. Mevrouw La Pat had haar laatste album namelijk al een tijd voor mijn geboorte uitgebracht. Dit nam echter niet weg dat ik erg heb genoten van mijn avond. Ik ben niet de enige geweest die erg heeft genoten van haar optreden, dit zag ik toen ik verschillende keren om mij heen keek en iedereen met een lach op hun gezicht zag zitten.

Tot slot moet ik eerlijk bekennen dat ik bij elk lied weer opnieuw kippenvel kreeg, ook al begreep ik totaal niet waar ze het over had. Meer dan de titel werd er helaas niet vertaald in het Nederlands.

Wat ik erg leuk vond en zeker kan waarderen, is dat het publiek op het eind helemaal uit zijn dak ging, ze kreeg een staande ovatie. Waarna zij de zaal verlaatte en vervolgens terugkeerde om nog een lied te zingen. Dit zorgde voor een herhaling van de uitbundigheid van het publiek, waarop zij weer de zaal in kwam en vervolgens nog 3 liedjes heeft gezongen.

Het was leuk om te zien hoe La Pat zelf geniet van het muziek maken en hoe mensen genieten van de muziek die zij maakt.

Angelique Girdhari