In dit onderzoek is uitgegaan van de overeenkomsten die men aantreft in Bijbel en Koran. Van hieruit worden dan de verschillen bestudeerd. Als belangrijkste overeenkomsten zijn gevonden de figuur Abraham - in de Koran Ibrahiem - en de God die hij aanbidt. Vanuit deze gegevens zijn hypothesen opgesteld voor het verdere onderzoek; samengevat luiden zij:
Als aangenomen kan worden, dat Moslims en Christenen met de in de Koran genoemde Ibrahiem en de in de Bijbel genoemde Abraham dezelfde figuur bedoelen, kan ook de door hen aangebeden God van Ibrahiem/Abraham als dezelfde God worden beschouwd en kunnen ook de goddelijke woorden in Koran en Bijbel met dezelfde God in verband gebracht worden.
In dat geval kunnen zij als openbaringswoorden wel verschillen maar niet zodanig, dat zij met elkaar in tegenspraak zijn, aangezien God niet met zichzelf in tegenspraak is. Wanneer dat wél het geval lijkt te zijn, moeten deze beide boeken in hun respectievelijke context een sleutel kunnen aanreiken, die een opening biedt voor probleemoplossend onderzoek.
Het onderzoek heeft uitgewezen, dat de grootste verschillen niet bestaan tussen de goddelijke boodschap in beide boeken, maar tussen de gezamenlijke goddelijke boodschap en de kerkelijke boodschap.

Stellingen bij het proefschrift
1.
Omdat het volk van Israël als Gods verbondsvolk, het volk van Ismaël als Gods gezegend volk en het Christenvolk als Jezus' 'schapen die niet van deze stal zijn' volgens hem zullen worden tot 'één kudde met één Herder', kan er in de grond van de zaak tussen deze volkeren geen strijd zijn om Jeruzalem, aangezien het Gods stad is.

2.
Aangezien de Koran de jongste openbaringen bevat dient er, zoals ook de Wereldraad van Kerken uitspreekt, rekening mee gehouden te worden, dat hierin boodschappen van God zijn vervat die correcties betekenen op het geloofsleven van reeds bestaande geloofsgroepen.

3.
Fundamenteel geloof dat ontaardt in terroriserend fundamentalisme dreigt niet alleen de mens het leven te ontnemen, maar daarmee ook zijn mogelijkheid zich naar God te bekeren en aan Hem zich over te geven - wat juist de intentie van fundamenteel geloof is.

4.
Het selectiecriterium op de dag van het Oordeel zoals verwoord in Mattheüs 25:31-46 en Soera 63:10 - het weldoen aan de geringste medemens - heeft minder van doen met 'de rechten van de mens' dan met 'de plicht van de mens, de medemens tot zijn recht te laten komen'.

5.
Wanneer Joden, Christenen en Moslims zich gehouden hadden aan Gods Wet inzake het Sabbatsjaar, het Jubeljaar en het geven van de 'tienden'/de 'zakaat', zou er geen 'derde wereld' zijn ontstaan.

6.
Het aanbreken van het veertigste Jubeljaar in de christelijke jaartelling (2000) bepaalt de mens opnieuw bij de door God ingestelde plicht tot kwijtschelding aan de armen van alle schulden na elke vijftig jaar.

7.
Het niet-openstellen van alle ambten in Gods Koninkrijkswerk voor alle mannen en vrouwen is als het verbergen van een deel van de van God verkregen talenten, waarvan volgens Jezus' woorden in Mattheüs 25:14-30 verantwoording zal moeten worden afgelegd.

8.
De woorden waarmee Jezus Christus, aangesproken als 'goede meester', van zichzelf afwijzend heenwijst naar God: "Waarom noemt gij mij goed ('tov')? - niemand is goed dan God alleen" (Marcus 10:18) laten geen ruimte voor onfeilbaarheid van uitspraken van enige mens - hoe hoog ook geplaatst - of kerk, en evenmin voor het verplicht buigen voor (lees ondertekenen van) menselijke belijdenisgeschriften door werkers in Gods Koninkrijk.

Overgave aan God - Navolging van Christus, een onderzoek naar afstand en nabijheid tussen Islam en Christendom. Een wetenschappelijke proeve op het gebied van de Godgeleerdheid. Nijmegen University Press/Drukkerij Veenman, Postbus 18, 6710 BA Ede, Tel.0318-648400 ISBN 9057100436 NUGI 631 Prijs € 18,00 excl. verzendkosten.