j | f | m | a | m | j | j | a | s | o | n | d |
1 | 6 | 10 | 14 | 19 | 23 | 27 | 32 | 36 | 40 | 45 | 49 |
2 | 7 | 11 | 15 | 20 | 24 | 28 | 33 | 37 | 41 | 46 | 50 |
3 | 8 | 12 | 16 | 21 | 25 | 29 | 34 | 38 | 42 | 47 | 51 |
4 | 9 | 13 | 17 | 22 | 26 | 30 | 35 | 39 | 43 | 48 | 52 |
5 | 18 | 31 | 44 |
Recensie: Buzz Bros Band
Buzz Bros Band:
Net als de Champions League, maar dan anders.
De voorbeschouwing
Normaal gesproken zit ik op woensdag lekker op de bank. Iedereen die mij kent weet dat ik een voetbalwedstrijd zoals Real Madrid - AS Roma niet snel aan me voorbij zou laten gaan, en dat je er gif op kunt innemen dat ik op woensdag 5 maart dan ook gewoon voor de buis lag te hangen. Toch moet ik die mensen teleurstellen. Ik zat namelijk bij de Buzz Bros Band in Lantaren/Venster in Rotterdam om een recensie te schrijven.
Nu zou je denken dat ik een groot liefhebber ben van jazz en dat ik die ene voetbalwedstrijd wel door de vingers kon zien. Nou, dat is dus niet zo. Ik ben totaal geen fan van jazzmuziek en ik had deze band dan ook onbewust de opdracht gegeven mij ervan te overtuigen dat ik op de juiste plaats was.
Dit was eigenlijk ook helemaal geen gekke opdracht, want dit concert was onderdeel van het grootschalige project van Stichting Jazz Impuls om de Nederlandse jazzmuziek weer op de kaart te zetten. Uit het verhaaltje vooraf begreep ik ook dat een doel was om jazz weer laagdrempelig te krijgen, zodat iedereen in contact kan komen met deze muziekstijl die op improvisatie is gebaseerd.
De Wedstrijd: eerste helft
Mijn Champions League avond ging beginnen. Het stadion was slechts half gevuld, waardoor de twijfel ontstond over de kwaliteiten van de club waar ik naar kwam kijken. Maar toen dit team ging spelen merkte je al gauw dat dit niet het geval kon zijn. Voor de zekerheid had ik iemand meegenomen met meer kennis van Jazz waardoor ik af en toe enige uitleg kon krijgen. Niet over buitenspel, maar of ze nou echt zo goed waren als ik dacht. deze jongen is zelf bassist en kon het spel van “collega” René Dissel zeer goed waarderen.
Verder kan je ook niet om drummer Chris Strik heen. Een man die op de achtergrond toch alle aandacht naar zich toetrekt met zijn vertoning. Hij zit af en toe – met alle respect – als een aap achter zijn drumstel. Maar wel een aap die alles uit zijn kwasten haalt wat er in zit. “Dit zijn spelers waarvoor je naar het stadion komt” zou Johan Cruijff in de rust gezegd hebben, vermoed ik.
De Pauze
Want nu was het rust. Tijd om even na te babbelen over de eerste helft. We waren tevreden over het vertoonde spel, en we hoopte dat de tweede helft nog meer zou brengen. De rust was ook een gelegenheid voor een aantal fanatieke fans om een aantal hooligans in de vorm van CKV-leerlingen aan te spreken. Dit jonge grut moest waarschijnlijk de vrijdag erna een verslag op school in leveren van een Culturele voorstelling en konden in de laatste week niets anders meer vinden. En ik vind het prima als je niet van deze muziek houdt, kijk immers naar mij, maar je houdt wel het fatsoen om stil te zijn. Gelukkig gaven deze kinderen er na de pauze de brui aan waardoor iedereen volop kon gaan genieten.
De Wedstrijd: tweede helft
Na de pauze had deze formatie nog een aangekondigde verrassing. Berget Lewis, in de eerste helft nog op de bank gezet, kwam het podium op. Deze imposante vertoning liet meteen merken wat ze in huis had. Ze liet ook horen dat gitarist Marnix Busstra wel eens gelijk kon hebben met de uitspraak: “een van de beste zangeressen in Nederland.” Een prachtige stem met her en der een sound die me aan Tina Turner deed denken. Het enige verschil is het genre. Dit zorgde er ook voor dat het publiek helemaal mee ging. Ik zat achter een man die het niet kon laten af en toe een klein kreetje los te laten van bewondering tussen zijn eigen drumsessies door. Het hele publiek klapte ook geregeld mee… De één wat beter dan de ander, maar men had plezier!
De nabeschouwing
Na afloop mag je stellen dat de Buzz Bros Band samen met Berget Lewis dik tevreden terug mag kijken op de wedstrijd. Ze hebben alles gegeven en wisten zelfs door een soort popmuziek randje mij ook bezig te houden. Vrijwel het hele stadion was tevreden en zag dat ze goed waren. Maar bij een Nabeschouwing mag je ook kritisch en eerlijk zijn…Ze hebben namelijk niet van mij gewonnen. Ik vond ze ook wel goed, denk ik. Maar ik ben bang dat Jazz nooit mijn sport zal worden…
Guido Haspers
Oscar | 10 maart 2008Leuk! Leest lekker weg. Grappig om een concert met een voetbalwedstrijd te vergelijken. |