Een Rotterdamse laan in hartje centrum.

Ik rij langs een groepje kinderen, frisse tieners met een mooi bruin kleurtje, en zie hoe goed ze zich vermaken met elkaar. Allen een dikke jas aan. Het is koud in maart. Na 4 jaar Thailand zijn dit mijn eerste koude dagen. Mijn eerste vakantie in NL had ik vorig jaar april, en dat zou de mooiste maand van het jaar zijn. Hoe onrechtvaardig voor mijn vrienden en zus maar hoe heerlijk voor mij. 

De kinderen lachen en lijken midden in de stad duidelijk op hun plek. Iedereen die is opgegroeid in een gehucht kan hier alleen jaloers op zijn.

Een ding is me duidelijk. Dit zijn Nederlandse kinderen. Pareltjes aan een Hollandse houten kralenketting. Er nooit om gevraagd hier geboren te worden. Er nooit aan getwijfeld Nederlands te zijn. De nieuwe generatie.

Maar wie is die man met die rare pruik die zoveel media aandacht krijgt? Ik ken zijn naam maar weet niet van welke partij hij is. Ex-VVD heb ik me laten vertellen. Het Nederlanse nieuws hou ik niet bij in Bangkok. Ik lees alleen Thaise kranten, geschreven in het Engels, en zie daar soms berichtgeving over Holland. Ooit iets over een groep naaktfietsers in onze hoofdstad.

Een man met een grijze pruik die een Film uit gaat brengen waarin wordt verduidelijkt waarom de Koran, het Islamitische heilige schrift, verboden zou moeten worden.

We rijden voorbij de diergaarde en slaan links af, de stad uit, de snelweg op richting Waddinxveen, een prostestants gehucht waar we ooit woonden als kinderen. Hier werd ons het leven weleens zuur gemaakt omat we als enigen van de straat het lef hadden niet in god te geloven.

Op de radio het bericht dat de film van de man met de grijze pruik slechts een kwartier zal duren, maar dat geen enkele omroep het uit wil zenden.

De Nederlandse minister van buitenlandse zaken krijgt wereldwijd verontruste vragen over deze kwestie gesteld door zijn collega’s. En weet eigenlijk niet wat hij moet antwoorden.

Mijn zusje slaat haar Volkswagen Golf de groene polders in. De Volkswagen. Ooit verzonnen door een man met een vierkant bruin snorretje, lang geleden al weer. Deze man wilde de wereld wakker schudden met een Boek, ‘Mijn Strijd’ heette dat geloof ik. De gevolgen daarvan zijn bekend. Een tweede wereldoorlog werd ontketend omdat die gek zijn problemen niet alleen kon oplossen maar hij miljoenen onschuldige mensen de afgrond mee moest insleuren.

Ik vraag me af of de man met de grijze pruik ook verwacht dat zijn Film veel teweeg zal brengen c.q. veranderingen zal veroorzaken. Heet die Film soms ook ‘Mijn Strijd’? Laat het daarbij blijven. Laat het niet het gevecht van de wereld worden, maar van een aandachtsgeile halfbakken politicus die met een truukje zichzelf ten koste van anderen op de wereldkaart wil zetten.

De man met het vierkante bruine snorretje heeft in ieder geval die auto nog bedacht.

Het is koud in Waddinxveen. We eten een patatje oorlog op de markt. Alle kinderen hier zijn blank. Bij een kraampje met snoepgoed zie ik een marktkoopman tegen jongeren schreeuwen. Ooit werkte ik als zestienjarige ook op de markt en wilde ik de mensen kunnen begrijpen.

Daar waar boeken worden verbrand, daar worden mensen verbrand, toch? Ik begrijp dat wel. Nu die Geert nog.