j | f | m | a | m | j | j | a | s | o | n | d |
1 | 6 | 10 | 14 | 19 | 23 | 27 | 32 | 36 | 40 | 45 | 49 |
2 | 7 | 11 | 15 | 20 | 24 | 28 | 33 | 37 | 41 | 46 | 50 |
3 | 8 | 12 | 16 | 21 | 25 | 29 | 34 | 38 | 42 | 47 | 51 |
4 | 9 | 13 | 17 | 22 | 26 | 30 | 35 | 39 | 43 | 48 | 52 |
5 | 18 | 31 | 44 |
Eric Koller is terug met een nieuwe show. Na het succes van ‘Fool Koller’ bezocht ik een try-out van zijn nieuwe programma met de onuitspreekbare titel
“Hippopotomonstrosesquippedaliofobie”.
De voorstelling liep nog niet echt soepel en miste vloeiende overgangen maar Koller praatte alles op een leuke verontschuldigende manier aan elkaar waardoor dit niet als storend werd ervaren. Er zaten veel leuke scènes in, zo was er een scène met een tennisbal waarin uitgediept werd wat een tennisbal meemaakt tijdens een tenniswedstrijd. Een ander interessant stuk ging over het leven in de zee en hoe de zeebewoners werden gedood door vervuiling wegens een olievat. Ik heb bewondering voor de wijze waarop Koller erin slaagt met weinig materiaal alles aanschouwelijk te maken: je leeft mee met de stervende goudvis en je begrijpt hoe een tennisbal zich moet voelen.
Nadat hij het ruwe materiaal voor zijn nieuwe show had uitgetest, liet Koller nog een paar “gouwe ouwe” uit zijn vorige programma zien.
Deze scènes kwamen door zijn routine veel beter uit de verf en waren hilarisch.
De act van Koller is moeilijk te omschrijven: in zijn show maakt hij gebruik van mime en cabaret. Er wordt het hem meegeleefd en vaak wordt er om hem gelachen.
Zijn show is niet in een hokje te plaatsen maar staat wel garant voor een leuk avondje uit.
Ik kijk dan ook reikhalzend naar het moment dat ik de definitieve versie van zijn show kan gaan bezoeken.
Anita Boontjes