Scapino Ballet – 4x20 Colour

Met de gedachte aan het ‘Zwanenmeer’ vertrokken wij van huis naar de Rotterdamse Schouwburg voor de show 4x20 Colourproof van het Scapino Ballet. Als klein meisje heeft Linda gedurende enkele jaren voornamelijk klassieke balletlessen gevolgd. De link tussen het Zwanenmeer en ballet was dan ook snel gelegd. Wij waren dan ook zeer verrast door de grote hoeveelheid jonge bezoekers, vaak leeftijdgenoten van ons, die de voorstelling bezochten.

Tijdens het eerste gedeelte van de voorstelling kwamen wij echter al snel tot de conclusie dat het ‘Scapino Ballet’ totaal niet op het ‘Zwanenmeer’  lijkt: Dit was geen klassieke, maar moderne dans! Met wat voorinformatie hadden wij dit vertekende beeld wellicht kunnen voorkomen, maar een eerste keer bij een balletshow, dat is toch wel spannend!

De 4 voorstellingen van 20 minuten waren stuk voor stuk anders. De eerste show, ‘The green' was een dans van zeven mannen op een grasmat. Deze dans was voor ons onbegrijpelijk maar zeker heel mooi. Opvallend was, dat er één getinte jongen in mee danste die zijn lichaam anders bewoog. De muziek en de sfeer van de dans waren beangstigend, hetgeen overeenkwam met de beschrijving van de dans: angst en ontzag waren in de folder de trefwoorden.

Na de grasmat gingen we over tot de drie gezusters, ‘Sister Fury’. Deze dans was bijzonder mooi, misschien ook wel omdat de vrouwen die erin meespeelden, op spitsen dansten. Het leek te gaan om een strijd tussen 3 vrouwen en twee mannen waarbij de muziek erg meeslepend was. Deze dans was goed te volgen en viel bij ons goed in de smaak!

Na een pauze van twintig minuten waren wij klaar voor de derde dans. Deze dans heette: ‘Blushing’, waarbij men al dansend uitbeeldde in welke situaties blozen voorkomt. In deze dans hing een zware sfeer maar toch waren er ook vermakelijke aspecten in zoals de twee mannen die een reuze kauwgombel bliezen waarop het publiek bulderde van het lachen. In het stuk zaten ook enkele bewegingen die wij niet helemaal konden plaatsen. Zo was er een beweging die leek alsof de danser een pistool tegen zijn hoofd zette, de trekker over haalde en neerviel. Dit zorgde voor verwarring omdat wij hierin geen link konden vinden naar het fenomeen blozen. Op een zeker moment bestond de muziek alleen uit een irritant gepiep hetgeen wij ook niet echt bij het stuk zelf konden plaatsen.

De laatste show heette: ‘Matter for a Poem’, wat een zeer rustige dans was met hele mooie en ook rustige muziek. Deze dans was erg mooi en de dansers speelden goed op elkaar in. Het stuk was fysiek heel zwaar want er gebeurde altijd wel wat. De overgangen tussen snel en langzaam liepen mooi in elkaar over waardoor het stuk spannend en verwonderlijk bleef. De mooie muziek paste uitstekend bij de sierlijke dans. Het was een goedlopende voorstelling waarnaar wij dan ook met veel plezier naar hebben gekeken

Na elke show kwamen de dansers op het podium en bogen gemiddeld vijf keer om het overweldigende applaus van het enthousiaste publiek in ontvangst te nemen.

Ten slotte was hiermee aan de voorstelling dan toch tot een einde gekomen.

Ondanks dat de voorstelling anders was dan dat wij hadden verwacht, hebben wij met veel bewondering naar zitten kijken en er met volle teugen van genoten. Linda weet niet zeker of ze er nog een keer heen zou gaan. Anita is er echter van overtuigd, dat dit zeker niet de laatste keer is dat ze naar een voorstelling van het Scapino ballet is gegaan!

Linda den Boef en Anita Boontjes