We hadden totaal geen idee van wat we konden verwachten. Vanzelfsprekend keken we op internet naar de inhoud van de voorstelling, en het woordje urban sprak ons aan.

Bij theater heb je meestal het idee dat er alleen maar ouderen naar toe gaan, dat het saai is etc. Nou moeten we eerlijk toegeven, theater Lantaren-Venster is alles behalve saai. De inrichting is dope, het straalt wat uit en de muur waarop ze het programma uitbeelden is sprekend.

De eerste aangename verrassing was het feit dat er geen standaard stoelen in de zaal stonden. Er was een soort van tribune van banken waarop je moest zitten, dit gaf al een hele andere beleving omdat de spelers vlak voor je neus hun ding doen. Zo voel je, je erg verbonden met de spelers.

Het eerste gedeelte met drie verschillende dansstijlen (popping, robotics en animation)  heeft onze aandacht vanaf het begin tot eind vastgehouden.  De dansers omschrijven de dans als Funkstyle en zijn er in de maand januari mee begonnen. Het verbaasde ons dat zij in zo een korte tijd dit stuk hebben kunnen creëren.

De tweede dans bestond uit een man en vrouw. De oproeper sprak ons toe dat we onze plek moesten verlaten. Verlaten? nu al? We zijn er pas net. Maar het was dus de bedoeling dat we gingen staan in de ruimte. De dans was een verhaal dat leek op een Love-story en de vrouw verleide uiteindelijk het publiek. Daar was de man in de dans natuurlijk niet van was gecharmeerd en liep weg. Op het moment dat de dansers elkaar eindelijk gevonden hadden, na een tijdje om elkaar heen te hebben gedraaid werden we verzocht de zaal te verlaten. Het grappige was hoe de vrouw ons in de omhelzing nog wegwuifde. Het opvallende aan deze dans was dat het publiek er echt in werd betrokken en dat is verder deze avond niet echt gebeurt.

Het derde stuk is een toneelstuk van RotJong en is ons persoonlijke favoriet. Zij behandelen een actueel thema en my god, trust us het is hilarisch maar het zet je wel aan het denken. Dit is echt een must see. Alleen voor hen zou je al graag nog een keer naar Kitchenette 2 willen.

Het vierde stuk bestond uit twee breakdancers die er een eigen twist aan gaven. Wat opviel, was dat de dansers in alle stukken gewoon in hun eigen kleding stonden. Niets bijzonders gewoon normaal hierdoor voel je ook niet zo’n afstand.

Als je geluk hebt, krijg je maar liefst 5 verschillende stukken te zien. Tjon Rockon is namelijk niet altijd onderdeel van de show. Zijn show Riet  (te zien op 13, 14, 16, 20 t/m 23 feb.) is verrassend, apart en ook een tikkeltje vaag. Het is iets anders dan wat je ooit eerder gezien heb. Maar achteraf kan je niet anders zeggen dan dat het een heel ontwapenend en eerlijk stuk is. 

We willen er niet teveel over verklappen, omdat jullie het met je eigen ogen moeten zien. Maar, geloof ons het is de shit. Je kunt je geld uitgeven aan vele anderen dingen, maar dit.. dit is echt waar krijgen voor je geld.

Guido Haspers, Angelique Gidhari & Dana Aubert